سرو ابرکوه؛

حجت الاسلام هاشم تقدسی در یادداشت خود نوشت: با قید تعداد زیادی  "اگر "، افسانۀ خود ساختۀ غربی ساخت بمب اتم، که 12 سال بهانه و ابزاری برای مبارزه با نظام مقدس جمهوری اسلامی و در ادامه مستمسکی برای شکنجه و انتقام از مردم 9دی شده بود بالاخره در حال اتمام است، اما اتمام این داستان هنوز هم به ظرافت نیاز دارد، ظرافتی که اگر آن غفلت کنیم بعید نیست این افسانه را از ختم به خیر شدن باز دارد.

در این میان، به حق باید از همه عوامل تاثیر گذاری که تاکنون، توپ را تا دَم دروازه استکبار آوردند تقدیر نمود، چه تیم مذاکره کننده و مقاوم دولت نهم و دهم و چه تیم صبور و صادق دولت یازدهم و صد البته قبل از تقدیر از این دو عامل، هوشیاری خمینی ثانی، امام خامنه ای (حفظه الله)را میستایم که مدعیان سیاستمداری و زیرکی مطرح جهان را، به حیرت انداخته و مجبور به گفتن سرّ دلبران نمود... و می ستایم نجابت، تدین و ایستادگی مردم کشورم که سرخم کردن جلوی استکبار را ننگ می داند و همیشه پا به رکاب جهاد و شهادتند...

آری؛ وقتی صحبت از منافع "اسلامی ایرانی" در میان آید، دیگر دمیدن در طبل تفرقه و تحزب و گروه گرایی خیانتی نا بخشودنی ست. منافعی که حاصل خون شهیدانی ست که هنوز شانه هایمان، گرما و سنگینی تابوتشان را حس می کند.

زبان های خاک شده ای که پر از حرف های ناگفته اند... منافعی که امیرکبیر ها برایش فدا شدند و بهشتی ها با صورت خونین اوج گرفتند و احمدی روشن ها و شهریاری ها و .... منافعی که به قیمت از یاد رفتن واژه" پدر" از ذهن علیرضاها و آرمیتا ها بدست آمده اند...

منافعی که چه دست ها برای حفظ آن از صدر اسلام تا کربلا و از کربلا تا غواصان ام الرصاص برای حفظ آن بسته نشد...

آری منافعی که حق این اُمّت بوده و هست.

هنوز کار به آخر نرسیده و اگر زیرک باشیم باید ازین فرصت دو لبه، در راستای حفظ وحدت بین مردم و گروه ها استفاده کنیم و نه تفرقه؛ چرا که عده ای فرصت طلب به دنبال دو قطبی سازی جامعه به طیف های موافق و مخالف و مصادره و تحقیر یک مساله بزرگ ملی به نفع خویش ویا حزب خویشند که این از اخلاق بدور ست.

اگرچه قانون مذاکره که همان "بده بستان" است شیرینی گرفته ها را در ازای داده های ذی قیمت کم می کند اما باید پذیرفت که دستاورد واقعی مذاکرات، چیزی نبود جز به ثمر نشستن مقاومت و ایستادگی و پیروزی منطق" اسلامی ایرانی "بر توحش دنیای استکبار.

و صد البته که برای رسیدن به هدف نهایی و زدن تیر خلاص نباید شعار "نرمش قهرمانانه" را فراموش کنیم نه کلمه "نرمش" و نه کلمه "قهرمانانه" را و توجه به این دو کلمه، درایت مجلس را می طلبد و دقت شورای عالی امنیت ملی...

جا دارد که در این میانۀ راه، همگان از همه گرو ها و احزاب از هر گونه افراط و تفریطی در غم وشادی که تابلو غلط را به دشمن نشان می دهد پرهیز نموده و این مساله ملی را در حد یک مساله حزبی تنزل ندهند، چرا که هنوز مراحل اصلی رسیدن به توافق باقی مانده و نباید فراموش کنیم که قرآن کریم در مورد سران کفر و مستکبران عالم  می فرماید:" انهم لا اَیمان لهم " همانا آنان بسیار پیمان شکنند و به عهد و پیمان خویش پایبند نمی مانند.

و نیز باید بین جمعبندی، توافق و نیز اجرای مفاد توافق، تمایز قائل شویم تا خدای ناکرده از هول توافق، در دیگ بی سر وته توهّم وتخیّل نیفتاده و در دل مردم نیز، توقع کاذب و نا امیدی را ترویج ندهیم.

در پایان آنچه که نباید فراموش کنیم اینست که چه توافق بشود و چه نشود آمریکا شیطان بزرگ خواهد ماند و رژیم غاصب صهیونیستی، روی خوش امنیت را نخواهد دید و چه توافق بشود و چه نشود مبارزه به امر ولایی رهبرمان  با استکبار ادامه خواهد داشت و در آخر راه ما از قدس خواهد گذشت انشالله
                                                                                                                                                                                                                       والسلام علی من اتبع الهدی

                                                                 هاشم تقدسی

                                                                تیرماه 1394

انتهای پیام/ ش ک