به گزارش سرو ابرکوه؛ کمتر از چند هفته به زمان برگزاری انتخابات 7 اسفند باقی مانده است که گروه‌ها و جریان های مختلف در کشور با بستن لیست انتخاباتی خود در حال تلاش برای تصاحب کرسی‌های سبز بهارستان هستند.

ادغام لیست های کارگزاران و اصلاح طلبان در آخرین لحظات و اختلافاتی که میان اصلاح طلبان به وجود آمده، آخرین اخباری است که از اردوگاه اصلاح طلبی به گوش می رسد.

اصلاح طلبان معتقدند عارف تنها گزینه برای سرلیستی اصلاح طلبان است اما کارگزاران به ویژه کرباسچی به خاطر کینه های دیرینه نسبت به عارف نظر دیگری را دارد و معتقد است نباید سهم خواهی ها وارد لیست های انتخاباتی شود.

کارگزاران سازندگی که در دولت اخیر تا حدودی توانستند برخی از فعالیت‌های گذشته خود را از سر بگیرند، بدون در نظر گرفتن رفتارهای قبلی اصلاح طلبان با آنها در چرخشی یک باره به سمت اصلاح طلبان متمایل شدند و حتی در برخی از موارد دیده می‌شود که لیدر اصلاح طلبان را یک کارگزار بر عهده می گیرد.

این هم پوشانی تا جایی پیش رفت که حزب کارگزاران سازندگی نیز در درون شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان حضور دارد و حتی مسئولیت‌هایی را پذیرفت هرچند خبرها حاکی از فاصله گرفتن کارگزاران از جریان اصلاح طلب است.

برنامه ریزی‌های گسترده اصلاح طلبان از مدت ها پیش برای انتخابات انجام گرفته است ولی این روزها کرباسچی به عناوان یکی از اعضای شورای مشورتی اصلاح طلبان در پی تهیه و تأیید لیست اصلاح طلبان برای انتخابات 7 اسفند است.

کاندیداهای اصلاح طلب قرار است توسط کسی تأیید شوند که پرونده فساد اقتصادی وی همچنان باز بوده و چندین سال به خاطر مشکلات مالی در زندان سپری کرده است.

تجربه نشان داده است منشأ پول های کثیف در انتخابات نیز فسادهای مالی افراد و اختلاس های آنهاست؛ متأسفانه پول های کثیف در انتخابات های مختلف نقش های زیادی داشته است.

ورود پول‌های کثیف به انتخابات با ورود افرادی به این عرصه رقم می خورد که عملکردهای آنها همواره مورد سوال همگان بوده است؛ این افراد با حمایت های مالی خود در ایام انتخابات یک تنه نقش یک حزب را بازی می‌کنند.

کرباسچی به عنوان کارگزارانی که هدایت جریان اصلاح طلبان را به دست گرفته است سابقه درخشانی در خصوص ورودش به انتخابات ها به عنوان مشاوره نداشته است.

او در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 از نامزدی مهدی کروبی حمایت کرد و به عنوان معاون اول او در صورت پیروزی معرفی شده بود.

پس از انتخابات در روز ۲۳ خرداد کرباسچی در مصاحبه با بی‌بی‌سی فارسی گفت: تعداد افرادی که در ستادهای کروبی فعالیت داشتند بالای ۳۰۰ هزار نفر بودند و تقلب در این انتخابات امری واضح است؛ این اظهارات وی در حالی بود که برخی منابع از رأی کرباسچی به میرحسین موسوی صحبت می کردند که خود کرباسچی نیز این ادعا را رد نکرد.

در سال 1377 در دومین سال دورهٔ اول ریاست جمهوری خاتمی، کرباسچی که همراه حزب کارگزاران سازندگی از طرفداران کلیدی خاتمی در انتخابات دوم خرداد 1376 بود، به همراه عدهٔ دیگری از معاونانش و شهرداران مناطق تهران دستگیر و بازجویی شد.

جلسات محاکمه کرباسچی هر شب به طور مستقیم از تلویزیون پخش می شد و این همزمان با برگزاری مسابقات جام جهانی 1998 در تلویزیون کشور بود.

رسیدگی به اتهامات غلامحسین کرباسچی به عنوان شهردار تهران و حدود 104 متهم دیگر پرونده اختلاس در شهرداری که همگی مدیران بالادستی و میانی شهرداری و پیمانکاران را تشکیل می دادند، در هشت جلسه به طول انجامید.

در جریان برگزاری این جلسات گمانه زنی ها و تحلیل های متعددی در باب اتهامات غلامحسین کرباسچی مطرح می شد.

کرباسچی از سوی قاضی غلامحسین محسنی اژه‌ای به اتهام جرایم مالی محاکمه و به 3 سال حبس و 10 سال محرومیت از مشاغل دولتی و جزای نقدی محکوم شد؛ وی از جمله متهم به استفاده از امکانات شهرداری تهران در جهت حمایت از کاندیدای خاص در انتخابات هفتم ریاست جمهوری بود که پیش از محاکمه به اتهام اختلاس مدتی را در بازداشت گذراند.

اسناد جرایم مالی کرباسچی را در اینجا بخوانید.

پس از آزادی

کرباسچی سرانجام پس از طی نزدیک دو سال حبس،  از زندان آزاد و به فعالیت‌های غیر دولتی مشغول شد و در اسفند سال 1385 دادگاه مطبوعات، روزنامه هم‌میهن را که کرباسچی مدیر مسئول آن بود، از اتهاماتی که در سال 1379 مبنای توقیف آن شده بود تبرئه کرد.

این روزنامه از اواخر اردیبهشت 1386 به سردبیری محمد قوچانی دوباره منتشر شد که پس از انتشار 43 شماره از آن به دلیل  نقض دادرسی دوباره توقیف شد هرچند که گروه دست‌اندرکاران هم میهن پس از توقیف روزنامه و ناامیدی از انتشار روزنامه‌ای تازه، هفته نامه محلی شهروند امروز را در سطح کشور فعال کردند.

شاید ورود پول به عرصه انتخابات بحث جدیدی نباشد، اما ورود افرادی که مشکلات اقتصادی فراوان در پرونده خود داشتند، امروزه شائبه ورود پول های کثیف در انتخابات را بیشتر و پر رنگ تر می کند؛ چرا باید کسانی که در هنوز پرونده های اقتصادی آنها باز است مادر خرج لیست های کاندیداها در انتخابات شوند؟

راه دانا