نسیم صادق، دولت در روزهای پایانی خود به سر می برد، روزهایی که جامعه از آن انتظار شنیدن کارهای انجام شده را دارد. همه دولت ها در آخرین روزهای خود؛ خدماتی که در حق ملت روا داشته اند را برای آنان بازگو می کنند تا مردم به عنوان ولی نعمتان جامعه از عملکرد کیفی و کمی دولت مطبوع خود با خبر شوند.

دولت یازدهم درست قبل از زمان روی کار آمدن خود ادعای تحول اقتصادی در صد روز اول کاری دولت را مطرح کرد، ادعایی که در آن آشفته بازار اقتصادی برای همگان تعجب آور بود. چندی نگذشت که برجام را دست آویزی برای رفع مشکلات کشور معرفی کردند و هرچه داشتند در سبد برجام ریختند. «برجام» از یک سند بین المللی در سخنرانی های رئیس دولت به یک هدیه خداوندی تبدیل شد، دیوار تحریم ها ترک خورد(به گفته رئیس دولت)، وزیر امور خارجه قبل از برچیده شدن تحریم ها به عنوان قهرمان دیپلماسی معرفی شد، سیل عظیم هیئت های اروپایی ازجمله وزیر امور خارجه کشور فرانسه معلوم الحال به ایران سفر کرد، مشکل آب خوردن مردم به برجام گره خورد، صدای خنده های ظریف در هتل کوبورگ بلند شد و داستان جوری رقم خورد که معاش مردم در گرو توافق برجام ماند.

امروز بعد از گذشت چهار سال از روی کار آمدن یازدهم، خبری از گشایش اقتصادی نیست، دیگر در رسانه ها تصاویر عراقچی و تخت روانچی که هر روز در رسانه ملی از برجام تمام قد دفاع می کردند به چشم نمی خورد- انگار ناپدید شده اند!، ظریف دیگر بلند نمی خندد و رئیس دولت یازدهم در آخرین روزهای دولتش هنوز «دولت قبل» را مقصر تمام مشکلات کشور می داند، چرخ سانتریفیوژها با چرخ زندگی مردم نمی چرخد، حقوق ها نجومی شده و حقوق کارگران عقب افتاده، صنایع به التماس کردن افتاده اند، نفت هوز خام فروشی می شود، دانشگاه ها پر شده از لیسانسه بی سواد و ... انگار آقای روحانی آلزایمر گرفته اند، آلزایمزی شدید که دیگران را به آلزایمری شدن متهم می کنند در حالی که شیخ خوش سخن ما باید بداند که سال 95، سال 92 نیست که هرچه بخواهیم بگوییم، امروز روز حساب است.

مردم این روزها با مشکلات اساسی دست و پنجه نرم می کنند، بی کاری، حقوق های عقب ماند، اجناس گران و رکود شدید بی سابقه همه برای خسته کردن یک جامعه کافی است. بهتر است دولت محترم در این روزهای پایانی شکست را پذیرفته و به جای فرافکنی و نق زدن واقعیت را بپذیرد و با سکوت خود آرامش روانی را به مردم برگرداند.

جناب روحانی پیشنهاد می کنیم در این روزهای آخر سکوت، اختیار کنید و بگذارید مردم در این فضای ملتهب حالشان از تناقضات خودساخته دولت نجیبتان بیشتر از این بهم نخورد.