به گزارش عصر فرهنگ، به نقل از بافق خبر؛محمد علی طالعی نویسنده و دبیر تاریخ بافقی در کتاب فرهنگ مردم بافق(شوچر) از آداب و رسوم شب یلدای مردم این شهر در گذشته می گوید.

در فرهنگ مردم بافق به کوتاهترین روز سال یعنی آخرین روز آذر ماه «اشکمبه  شورو» گفته می شود.مردم بافق بر این باورند  که پیرزنی صبح سر جوی آب رفته تا اشکمبه گوسفندی را بشوید جا که شسته و از جو بالا آمده روز کوه رفته بوده است(آفتاب غرئب کرده است)کنایه از کوتاهی روز در اول دی ماه است.

شب یلدا طولانی ترین شب سال است یعنی تسلط تاریکی بر زمین از تسلط نور خورشید و روشنایی می کاهد و چون فردای این شب،روشنایی بر ظلمت غالب و روز طولانی می شود ایرانیان باستان تولد دوباره خورشید را که مظهر روشنایی است جشن می گرفتند و این سنت مانند نوروز کهنسال میراث آنان است.

همه قشرها و گروههایی که از دسترنج کشاورزان بهره مند می شدند در جشن نخستین روز دی ماه و پایان برداشت محصول در شادی و شگون کشاورزان شرکت می کردند.پادشاه با دهقانان و برزگران مجالست می کرد و در یک سفره با ایشان غذا می خورد و می گفت:قوام دنیا به کارهایی است که به دست شما می شود.

شوچر چله

در زمان های گذشته،آیین هایی در شب چله برگزار می شد. یکی از آنها جشن شبانه و بیداری تا بامداد و تماشای طلوع خورشید تازه متولد شده بوده است.جشنی که لازمه آن حضور کهنسالان و بزرگان خانواده به نماد کهنسالی خورشید در پایان پاییز و روشن نگه داشتن آتش بوده است و خوراکی های فراوانی برای بیداری دراز مدت تدارک دیده می شد خوراکی هایی که به رنگ سرخ خورشید باشند از این رو شب یلدا را سرخ ترین شب سال می دانند.

انار،هندوانه سنجد و انگور میوه های تابستان هستند بدین معنی که زمستان در سراشیبی افتاده و هر روز که می گذرد به تابستان نزدیک می شویم و بهار و تابستان با میوه هایش در پیش است خوردن گندم بو داده؛نخود برشته ،تخمه هندوانه ؛بادام،پسته، از دیگر چیزهایی است که مردم در این شب تناول می کنند.

انتهای پیام/م.ع