یزد آوا به نقل از آوای اقتصاد، یکی از شاخصه‌های اصلی و اساسی در زندگی سیاسی، فردی و اجتماعی داشتن امید در راستای رسیدن به آینده روشن است زیرا کشوری که ملتش دورنمای سیاسی آن را با دید ناامیدانه نظاره می کنند تمایلی به شرکت در عرصه سیاسی و اجتماعی نداشته و ترجیح می دهند از هر گونه اقدام صرفه نظر کنند. از سوی دیگر بسیاری از مردم با اطلاع یافتن از شاخص های ناامید کننده برای سرمایه گذاری در بخش‌های مختلف اقتصاد منصرف شده و ترجیح می دهند پول خود را در بازارهای غیر مولد به کارگیرند. افزایش آمار سرمایه گذارای ایرانیان در کشورهای دیگر نشان از آن دارد که مردم به دلیل دورنمای تاریک و ناامیدکننده‌ای که برخی در راستای اغراض سیاسی بیان می کنند تمایلی به سرمایه گذاری در بخش های داخلی کشور ندارند. در حقیقت از مهم‌ترین کارکرد امید اجتماعی افزایش تحرک سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است.

رییس جمهور نیز با توجه به اهمیت وجود امید در جامعه از ضرورت امیدواری در جامعه سخن می‌گوید ولی به واقع آیا در سخنان و مهمتر از آن در عملکرد رییس جمهور به این مهم جامه عمل پوشانده شده است.

مطالبی که این روزها از سوی سیاسیون و دولتمردان دولت یازدهم مطرح می شود حکایت از تلاش برای اغنای افکار عمومی به سمت و سویی خاص دارد. دائما ناکامی ها و ناکارآمدی های خود را به گردن این و آن می‌اندازند. شخص رئیس جمهور حیات سیاسی خود را در گرو بد گفتن به دولت‌های نهم و دهم در پیش گرفته است. مردان دولت یازدهم با سیاه نمایی، تندی و مشوش کردن جامعه، نه تنها بذر امید در جامعه نمی پاشند بلکه افکار عمومی را  ناامید به آینده و بهبود اوضاع می کنند. 

دولتمردان در صدد هستند که این امیدواری را به جامعه بدهند که گویی دولت به فکر حل مشکلات است و مردم باید صبوری کنند، اما مردم امروز امیدی به بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی ندارند علت هم این است که اقدام عملی در این حوزه صورت نمی گیرد.

زمانی که مشکلات محیط زیست و آب خوردن مردم را وابسته به تحریم اعلام می‌کنند و زمان دیگر در سخنانی متناقض لغو تحریم‌ها را حلال مشکلات جامعه نمی‌دانند، این سخنان متناقض موجب سلب اعتماد مردم و بروز و ظهور ناامیدی در جامعه خواهد شد.

آقای رییس جمهور در حالی سخن از امیدواری در جامعه می‌گوید که درصد بالایی از واحدهای صنعتی در سطح کشور ورشکسته و یا در آستانه تعطیلی قرار دارند. کارگرانی که ناامید به آینده، از اخراج خود باخبر می‌شوند و رییس جمهور از رسانه‌ها می‌خواهد امید را به جامعه القا کنند و بر طبل امید در جامعه بکوبند. پس آقای روحانی چه کسی از دردهای نهفته در جامعه از بیکاری جوانان و  معتادان بگوید. 

آمارها و شاخص‌های اقتصادی حاکی از کوچک شدن سفره‌های مردم است، افزایش بیکاری، رکود شدید حاکم بر بازار، رشد منفی بخش صنعت، تعطیلی کارخانجات و .... همه حاکی از اوضاع بد اقتصادی است که دولت اقدام موثری برای حل این مشکلات انجام نداده است برای ایجاد امید در جامعه حرف زدن کافی نیست باید در عمل زمینه‌های ایجاد و افزایش امید فراهم شود. در خواست از رسانه‌ها  برای سرپوش گذاشتن بر دردهای جامعه........

نویسنده: حسین اکبری