به گزارش یزد آوا، ابراهیم حاتمی‌کیا را به حق می‌توان پرفروغ‌ترین کارگردان سینمای ایران دانست. اگر کارگردانان مطرح و موثر کشور و حتی چهره‌هایی در حد و اندازه مجید مجیدی تنها در برهه‌ای از زمان موضوعیت اجتماعی داشتند؛ ابراهیم حاتمی‌کیا از نیمه دوم دهه‌ی 60 تا به امروز همواره در سینمای ایران موضوعیت داشته و در بالاترین اقبال اجتماعی قرار داشته است.

این فروغ حاتمی‌کیا البته چیزی نیست که برای روشنفکرنمایان سینما قابل تحمل باشد و آن‌ها به هر نحوی برای تخریب او تلاش کرده‌اند. همین امر موجب شد تا در مراسم اختتامیه جشنواره سی وششم فیلم فجر ندای اعتراض وی بلند شود. سخنان حاتمی‌کیا در این مراسم به قدری مهم بود که دیگر رخدادهای جشنواره را تحت‌الشعاع قرار داد و روز بعد از اختتامیه جشنواره تا به امروز مواضع حاتمی‌کیا نقل محافل و رسانه‌ها است.

سخنان او با واکنش‌های مختلفی همراه شد. روشنفکرنمایان به او حمله‌ور شدند، اما سیل عظیم کاربران فضای مجازی به حمایت از ابراهیم حاتمی‌کیا پرداختند. برخی از اهالی سینما نیز نسبت به این مسئله واکنش نشان دادند. 

ابوالقاسم طالبی کارگردان سینما و تلویزیون با تمجید از ابراهیم حاتمی‌کیا نوشت: «جهاد با طاغوت و نفاق، ملكوتى‌تر از آن است كه جان غرب‌اندود پادوهاى بى‌بى‌سى معنايش را فهم كنند. این عرصه، عقل و شرفی خلیفه‌الهی نیاز دارد که وابسته به نظام و منظومه فکری سرخ شهیدان باشد؛ آنچنان که سرافرازانه فریاد کند من فیلمساز وابسته این نظامم.»

بهروز افخمی کارگردان سینما نیز در رابطه با فیلم به وقت شام گفت: «بعد‌ از د‌ید‌ن این فیلم آنهایی که می‌گفتند‌ "سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن" تازه می‌فهمند‌ که چه مزخرفی می‌گفتند‌. تماشاچی‌های بی‌طرف و کم‌اطلاع از جهت سیاسی تازه متوجه می‌شوند‌ که چه ماجرایی د‌ر سوریه رخ می‌د‌هد‌ و وقتی که گفته می‌شود‌ اگر کاری نکنیم آنها به تهران می‌رسند‌، به چه معناست.»

افخمی پیرامون حواشی پیش آمد‌ه فیلم به وقت شام و صحبت‌های ابراهیم حاتمی‌کیا د‌ر اختتامیه جشنواره، اظهار د‌اشت: «د‌ر نظر بگیرید‌ وقتی هنوز نمایش عمومی فیلم شروع نشد‌ه، یک پاپاراتزی ابلهی چنین حرف‌هایی از جنس صحبت‌های د‌ست د‌هم کهنه روشنفکران می‌زند‌.»

مسعود فراستی منتقد برجسته سینما نیز در نقد و بررسی فیلم "به وقت شام" گفت: «پیش از هر چیز باید بگویم ابراهیم حاتمی‌کیا یکی از فیلمسازان خوب است، درعین حال بعد از دیدن فیلم "به وقت شام" به این نتیجه رسیدم که این یکی از بهترین آثار این فیلمساز است. با وجود آنکه هنوز آنچه از حاتمی‌کیا در ذهن دارم، به فیلم‌های "مهاجر" و "دیده‌بان" برمی‌گردد ولی بعد از تماشای "به وقت شام" احساس کردم حاتمی‌کیا هنوز بهترین فیلمساز ایرانی است و می‌توان پرونده پر‌افت‌و‌خیز او را مورد واکاوی قرار داد. "به وقت شام" به طور قطع فیلم خوبی است، ضمن اینکه این فیلم تکنیک اندازه‌ای دارد. به طوری که می‌توان گفت حاتمی‌کیا در این فیلم تکنیکی‌ترین فیلمساز است.»

فراستی اضافه کرد: «یکی از مولفه‌های فیلم، خوب بودن دوربین است، درعین اینکه می‌بینیم دوربین به خوبی در کنترل کارگردان قرار دارد. همچنین اینکه حرکت‌ها اصلا خود را به رخ نکشیدند و فقط حادثه را بیان کردند از دیگر ویژگی‌های فیلم به شمارمی‌روند. البته فیلم در جاهایی تدوین غلطی دارد که می‌توان آن را تصحیح کرد. ولی همان‌طور که اشاره کردم فیلم از نظر تکنیکی درجه یک است و با تمام محدودیت‌های پیش‌رو توانسته خوش بدرخشد. آن هم در جشنواره امسال که نیمی از فیلم‌ها تلویزیونی بودند و هفت، هشت‌تای آنها واقعا بد بودند، می‌توان گفت این فیلم بسیار اثر خوبی است؛ چرا که به معنی واقعی  فیلم حاتمی‌کیاست. این فیلم توانست نه من بلکه طیف گسترده‌ای از مخاطبانی را که فیلم را دیده‌اند سرگرم کند. حاتمی‌کیا در این فیلم به شکل غیرمستقیم پاسخ آن عده را که سوال می‌کنند ما در سوریه چه می‌کنیم، داده است؛ بی‌آنکه دست به اغراق و زیاده‌گویی بزند یا شعارهای عجیب و غریب بدهد.»

سید محمود رضوی تهییه کننده سینما نیز نسبت به سخنان ابراهیم حاتمی‌کیا در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر واکنش نشان داد و نوشت: «خروش انقلابی حاتمی کیا ستودنی است باید دستان و حنجره او را بوسید»

محمدتقی فهیم منتقد و کارشناس سینما نیز اظهار داشت: «واقعیت این است که چند سالی است شکل داوری بیمارگونه است و اگر فکری برایش نشود آسیب‌های جدی به سینما می‌زند. متاسفانه با فیلم "به وقت شام" که یکی از مسایل اساسی کشور را بازتاب می‌دهد چنین رفتاری می‌شود فیلمی فرامرزی که به درستی سیاست‌های منطقه‌ای ما را برای مخاطب بازگو می‌کند فیلمی که به لحاظ تکنیک، فرم، ساختار، محتوا و مضمون هم دست و همگون است رفتاری اینگونه انجام می‌دهند طبیعی است که حاتمی‌کیا به این عکس العمل در اختتامیه واکنشی نشان می‌دهد.»

پرویز امینی نیز در رابطه با به وقت شام نوشت: «فیلم به وقت شام، فیلمی پرحادثه و پرتعلیق و پرنشانه و با ریتم تند که مخاطب نمی‌توانست لحظه‌ای از ان چشم و گوش بردارد. به وقت شام؛ فیلمی فراتر از سینمای ایران است که فقط باید دید. دیدنِ به وقت شام حس باشکوه سینمایی به مخاطب با هر نوع سلیقه‌ای می‌داد.»

انتهای پیام/