یزد آوا؛ جواد بهبود زاده در قسمت چهارم یادداشت خود نوشت: امام خمینی (ره): هر چه انقلاب اسلامی دارد،از برکت مجاهدت شهدا و ایثارگران است.

   پس از کشاکش فراوان و نظرات موافق و مخالف و مخالفت شورای تأمین  استان با دفن 8 شهید گمنام در محوطه جلوی تکیه و بنای تاریخی امیر چخماق .نهایتاً در سالروز شهادت ثامن الحجج علی ابن موسی‌الرضا(ع) با حضور خیل عظیم مردم شهیدپرور در شهر قنات و قنوت و قناعت دارالمؤمنین یزد و در جوار چهارراه شهدا .همان مکان مقدسی که در قیام دهم فروردین 1357 با خون 4 تن از شهیدانش رنگین گردید.،آرمیدند.که به گفته امام خمینی(ره) قبورشان زبان گویایی است که به عظمت روح جاوید آنان شهادت می‌دهد.
     هرچند انتظار می‌رفت با دفن شهدای گمنام، حرف‌وحدیث‌های پیرامونی دفن این کبوتران مهاجر  در این مکان به پایان برسد.مع الاسف در تاریخ 4 شنبه دهم دی‌ماه 1393 آقای مهندس میر محمدی استاندار یزد در شورای مدیران استانداری و فرمانداران سراسر استان به مقوله دفن شهدا  پرداخته و  هشت سؤال از قول مردم استان مطرح  می‌کند.که لازم میدانم به‌عنوان یک وظیفه به آن بپردازم:​
​
آقای استاندار! شما از خلف وعده بعض از کسانی گفته‌اید که متعهد به اجرا مصوبه شورای تأمین استان شده بودند.
گیریم که نظر شما درست باشد ؛ سؤالی که پیش می آید و مسئولین باید به مردم جواب‌گویند.اینکه چرا قبل از آنکه تصمیم‌گیرندگان ،موضوعی را مصوب کنند.بدون آشنایی با موضوع موردبحث و تصمیم‌گیری شدند. چرا بر سر مکانی برای دفن شهدا توافق می‌شود که :
*  اولاً: ملک شخصی بوده و خراب کردن حریم آن بدون نظر صاحب‌ملک ازنظر قانونی «تعدی عدوانی » محسوب می‌شود.و پیگرد قانونی دارد.
*  ثانیاً : مگر می‌شود بر سر مکانی توافق حاصل شود که مالک دارد.و دفن در مکان غصبی حرام است بدون آنکه ملک را از صاحبش خریداری کنند.
* ثالثاً: شما از وفای به عهد می گویید.که حقاً کلام حقی است.ولی آیا وصیت شهدا ما را به چه عهدی فرامی‌خوانند.آیا ما وفا به عهد کردیم؟ آیا خود را از دسته بندیهای سیاسی دورنگه داشتیم؟
آیا رضایت ولی‌فقیه زمانمان که در جمع دولتمردان خطاب به آنان فرمود:  «خط قرمز ما مبارزه با فتنه است» ، چنانکه قول داده‌اید آن را رعایت کنید، و آن را بر امیال سیاسی و...خود مقدم بشمرید.
مردم از شما می‌پرسند: شما که به عهد و پیمان این‌قدر وفادارید،چرا با یکی از عوامل فعال در فتنه ملاقات کردید و سایت استانداری باافتخار عکس و خبر آن را منعکس نمود.
 
** شما از «دفن غریبانه دو شهید» و از عملکرد افرادی که این عمل را انجام داده‌اند مذمت کرده ‌اید؟
   اولاً:این شهیدان قریب به سه دهه در غربت تمام چون سالار شهیدان حضرت حسین‌ابن‌علی،ابدانشان در مناطق دفاع مقدس بر جا ماند و با غریب بودن بیگانه نبودند،که اکنون برای دفن غریبانه اشان چنین ضجه زنیم.هرچند باید به آنانی تأسف خورد که شرایط را چنان رقم زدند که برای فرزندان و خانواده شهدا راهی باقی نماند تا چنین عمل کنند.
  ثانیاً:در طول حیات طیبه انقلاب اسلامی ،همگی شاهد بودیم و هستیم که مردم با حرکت خواص خود حرکت نمی‌کنید. بلکه دل درگرو مولا و مقتدایشان نهاده و زمزمه "ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند." نشان از این حقیقت دارد.
وقتی خواص جامعه در مبحث توجه به میراث فرهنگی را،تنها منوط به حفاظت از یک سری بناهای ساختمانی تاریخی که از خشت و گل و آجر و...ساخته‌شده و یا به یک درخت چند هزارساله و یا بافت فرسوده شهر و... می‌بینند و نگران‌اند که دفن چند شهید گمنام که سندهای زنده و قهرمانانه و میراث واقعی و مقدس این ملت است را در مرکز شهر ، آن‌هم در مکانی که خون پاک شهیدانش دردهم فروردین 1357 قیام اسلامی  را شعله‌ور‌تر ساخت را خلاف مقررات می دانید به آن آسیب‌زده و یونسکو این اثر تاریخی را ثبت جهانی نکند و برای آن  عزا می‌گیرند.
به مردم حق بدهید .به همان مردمی که چون سیل خروشان جنازه شش شهید دیگر را مشتاقانه تشییع کردند ،حق بدهیدکه مسئولین خود را در برابر کار انجام‌شده قرار بدهند.
این بعضی‌ها که شما می گویید، مردم بودند.آنان که تصمیم به این عمل گرفتند این مردم قدرشناس بودند که رنج غریبانه دفن شدن دو شهیدشان را به جان خریدند و با اشک چشم آن‌ها را مشایعت کردند. تا عزت مندانه به پیشباز گلهای پرپر شده دیگر خود برای تشییع باشکوه آنان بروند؛ زیرا این شهیدان خود انتخاب کردند .چون مادرشان حضرت زهرای مرضیه (س) و مولا و مقتدای خود حضرت علی (ع)در غربت شبانه دفن شدند.
و این عیب را باید از مسئولین استان گرفت که شرایطی را فراهم آوردند که راهی برای دفن شهدا جز این عمل،برای وارثان آن خون‌های به‌ناحق ریخته نماند.
​ادامه دارد ...​
​
والسلام
جواد بهبود زاده

قسمت اول این یادداشت را اینجا بخوانید

قسمت دوم این یادداشت را اینجا بخوانید

قسمت سوم این یادداشت را اینجا بخوانید

منبع: یزد رسا