یزد آوا؛ رئیس‌جمهور محترم در جشنواره بین‌المللی فارابی مطالبی فرموده است که درخور نقد مشفقانه و رصد هوشمندانه است. ۱- رئیس‌جمهور در این نشست گفته است: "ما برای پیشرفت علمی نیاز به استقلال و آزادی در دانشگاه‌ها داریم." وی تاکید کرده است: "ما نیاز به تحقیقات بنیادین داریم، راهش استقلال و آزادی در دانشگاه‌هاست."

ذکر این نکته که آزادی و استقلال در دانشگاه‌ها برای پیشرفت علمی لازم است، خیلی خوب است. ۳۶ سال از پیروزی انقلاب اسلامی با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی می‌گذرد. آیا دانشگاه‌های ما آزاد و مستقل نیستند؟

این همه پیشرفت‌های محیرالعقول در دانشگاه‌ها نشانه چیست؟ باید دید مستقل از "کی" و آزاد از "چی"؟

آنچه ملت ما از گفتمان امام (ره) و رهبری می‌فهمند مستقل از قدرت‌های جهانی و متکی بر شعار راهبردی نه شرقی نه غربی است.

دانشمندان جوان برخاسته از همین دانشگاه‌های مستقل و آزاد اکنون در تاسیسات هسته‌ای مستقل از کمک ابرقدرت‌ها دستیابی به فناوری انرژی هسته‌ای را ممکن ساخته‌اند و صدها رشته مرتبط با آن را در زیر سقف آزمایشگاه‌ها و تاسیسات هسته‌ای مدیریت می‌کنند.

دانشمندان جوان ما در همه رشته‌ها بویژه نانوتکنولوژی و پزشکی، رکوردهایی را به جا گذاشته‌اند که انگشت حیرت بر دهان بیگانگان نهاده‌اند. شورای عالی انقلاب فرهنگی در ترسیم مهندسی علمی کشور گام‌های بلندی برداشته است.

در زمینه علوم انسانی و اجتماعی حرکت‌های امیدوار کننده‌ای صورت گرفته است. رئیس‌جمهور به عنوان رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی باید استقلال دانشگاه‌ها را در مقابل اخلال ابرقدرت‌ها در رسیدن به اقتدار علمی مدیریت کند. رئیس‌جمهور باید آزادی دانشگاه‌ها را در تقابل با دخالت‌ سرویس‌های به ظاهر علمی و در باطن امنیتی دشمن به عنوان رئیس شورای امنیت ملی تضمین کند.

اینکه عده‌ای دستچین شده در مراسم افتتاحیه دانشگاه‌ها به سفارش جرج سوروس خواهان آزادی سران فتنه شوند، نشانه آزادی در دانشگاه‌ها نیست. نشانه اخلال سرویس‌های سیا و موساد در روند پیشرفت علمی و تحقیقات بنیادین در دانشگاه‌هاست.

امام (ره) و رهبری و ملت ما اراده کرده‌اند ایران اسلامی را مستقل از آمریکا اداره کنند و هزینه‌های آن را هم پرداخته‌اند. ملت ما به رهبری روحانیت اراده کرده است شاهد آزادی به معنای واقعی و رهایی از طواغیت زمان را در آغوش بگیرند و راه آن را "آزادی از نفس" می‌دانند. اما غرب به رهبری آمریکا راه "آزادی نفس" را به عنوان آزادی در پیش روی ما گذاشته است.

اختلاف ما با آنها در آزادی فقط روی حرف "از" است. رئیس‌جمهور به عنوان کسی که سوگند خورده است حافظ استقلال و آزادی کشور باشد، باید از همین حرف "از" صیانت کند. کار مشکلی نیست. فقیهان، فیلسوفان و حکیمان ما راه آن را به ملت آموخته‌اند.

آمریکا می‌خواهد به بهانه آزادی و استقلال دانشگاه‌ها جلوی شتاب علمی در دانشگاه‌ها را بگیرد. آنها آزادی از اسلام، مستقل از قرآن و علم سکولار را ترویج می‌کنند. ما باید مراقب باشیم و جلوی سوزنبانی آمریکا به سوی سقوط و انحطاط علمی در دانشگاه‌ها را بگیریم.

در این معرکه، رئیس‌جمهور باید پیشاپیش نخبگان علمی و دانشمندان بزرگ ایران در همه عرصه‌ها حرکت کند. شورای‌عالی امنیت ملی و شورای‌عالی انقلاب فرهنگی دو ابزار نیرومند در اختیار رئیس‌جمهور هستند او باید از استقلال و آزادی در دانشگاه‌ها حراست کند و اجازه ندهد مشتی تبهکار سیاسی و امنیتی دشمن، آرامش دانشگاه‌ها را به هم بریزند.

۲- پرسشگری یک حق است و پاسخگویی یک تکلیف و وظیفه. رئیس‌جمهور در موضع‌گیری‌های خود متاسفانه نه آن حق را رعایت می‌کند و نه به این تکلیف عمل می‌کند.

با آنکه وی در متن منشور اخلاقی و سوگندنامه دولت تدبیر و امید به همراه دیگر اعضای کابینه متعهد شده است؛

- به شعور عمومی احترام بگذارد.

- از دستکاری در اطلاعات که موجب فریب دیگران شود پرهیز کند.

- از تند روی و شتاب‌‌زدگی بپرهیزد؛

اما در مواجهه با منتقدین از مرز این تعهدات عبور می‌کند.

هو کردن منتقدین و گاهی مسخره کردن آنها نه احترام به حق پرسشگری است و نه پاسداشت وظیفه پاسخگویی!

روز جمعه و نیز روز شنبه رئیس‌جمهور محترم در مراسم تجلیل از مدال‌آوران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی و نیز جشنواره فارابی مطالبی را به منتقدین نسبت داده است که مصداق دستکاری در اطلاعات است و منتقدین در نقدها و پرسش‌های خود هرگز چنین نگفته‌اند.

حرف منتقدان در حوزه سیاست خارجی روشن است. آنها می‌گویند؛

۱- چرا امتیازات نقد دادید و وعده‌های نسیه دریافت کردید؟

۲- چرا باور نمی‌کنید در گفتگوها با خصم شماره اول ملت ایران روبه‌رو هستید؟ چرا شکل مذاکرات را طوری مدیریت می‌کنید که گویی هیچ مسئله‌ای نیست، همه مسائل حل شده و فقط پیاده‌روی و گفتگوی صمیمانه در خیابان‌های ژنو باقی‌مانده است؟

آمریکایی‌ها همین عکس پیاده روی را در داخل و خارج برای شخم‌زدن افکار عمومی جهان اسلام خرج می‌کنند و می‌گویند آمریکا ستیزی ملت ایران پایان یافته است.

۳- منتقدان می‌گویند در شرایطی که فرانسوی‌ها پس از آمریکا خصمانه‌ترین موضع هسته‌ای را دارند و در شرایطی که فرانسوی‌ها با دعوت از جنایتکاران جنگی به پاریس، توهین به پیامبراسلام(ص) را نمایندگی می‌کنند، رفتن به پاریس و سکوت در برابر اهانت آنها به پیامبراکرم(ص) چه توجیهی دارد؟

۴- منتقدان می‌گویند چرا احترام به پاسپورت ایرانی که وعده داده بودید حفظ نشد؟ آمریکایی‌ها سفیر منصوب شما را به نیویورک راه ندادند و پلیس نروژ ۶۴ تن از دانشجویان ایرانی را بدون هیچ دلیلی از تحصیل محروم و آنها را از اسلو اخراج کرد، اما دولت حافظ حرمت پاسپورت ایرانی هیچ حرفی نزد!

۵-...

رئیس‌جمهور محترم در پاسخ به این نقدهای مشفقانه و رصد هوشمندانه می‌گوید: "منتقدین با حریف همصدایی می‌کنند و برای حریف کف می‌زنند." (۱) و یا می‌گوید: "ایراد می‌گیرند تند رفته، کند رفته، کج رفته یا عینکش طوری بوده، اینها حرف نشد."(۲)

رئیس‌جمهور محترم حتی یک نمونه عینی نمی‌تواند بیاورد که منتقدین حرفی زده باشند و حریف برای آنها دست زده باشد و یا اینکه این کلمات را در نقد سیاست خارجی دولت گفته باشند.

این تحریف اصل نقد و پرسش منتقدان و هو کردن آنهاست. این رویکرد اخلاقی نیست. تمسخر منتقدین با نسبت دادن مطالب خلاف واقع به آنها فرصت اصلاح را از دولت می‌گیرد. ذکر این مطالب در مجمعی که متشکل از نخبگان علمی کشور است، بی‌احترامی به شعور عمومی است و با مصالح و منافع ملی هم سازگار نیست.

اینکه در اتاق فکر ریاست‌جمهوری به جای پاسخگویی فقط روی قوه غضبیه رئیس‌جمهور حساب باز کنند و کاری به برهان عقلی برای متقاعد کردن منتقدین نداشته باشند، این نوعی کم کاری و فقد دانش و مهارت برای اقناع افکار عمومی است.

در ایام الله دهه فجر هستیم. دولت، دولت ماست، باید از آن حمایت کنیم، اگر نقدی هم داریم باید صمیمانه و مشفقانه باشد. پاسخی هم که دریافت می‌کنیم باید همین روال را داشته باشد. اگر این مسیر را درست برویم استقلال و آزادی در جمهوری اسلامی تضمین شده است.

منبع: یزد رسا