یزد آوا، رویارویی دیپلمات‌های ایرانی و کشورهای موسوم به 5+1 در حالی به وقت اضافه کشیده شده و حساسیت این بازی را به اوج خود رسانده است که هر یک از طرفین سعی می کنند تا آخرین لحظه برای دستیابی به اهداف خود نهایت تلاش خود را به کار گیرند. یکی از این تلاشها انداختن توپ در زمین حریف است، اتفاقی که در روزهای گذشته نگاه تحلیل گران را به خود معطوف ساخته است.

مذاکرات هسته‌ای در شرایط فعلی به تلاش بیشتر برای امتیاز گیری نیاز دارد و بعد از شکست احتمالی نیز به یک عامل شکست. به این معنی که هم اکنون طرفین تلاش می کنند با ایستادگی در مواضع خود و اینکه طرف مقابل نیازبیشتری به توافق دارد ضمن انداختن توپ در زمین حریف نهایت امتیازگیری را انجام دهند و اگرمذاکرات به شکست انجامید سعی می کنند طرف مقابل را عامل این شکست معرفی کنند. چنین رفتار هوشمندانه ای همراهی و پشتیبانی عناصر داخلی، مخصوصا سیاستمداران، اصحاب رسانه و به ویژه نشریات را طلب می نماید.

در این وضعیت رسانه‌ها باید یک نقش دوگانه را ایفا کنند، یعنی از یک طرف ضمن اعتماد کامل به نمایندگان خود سعی در اثبات این واقعیت بنمایند که خواسته‌های تیم مذاکره کننده و ملت ایران یکسان و هماهنگ است. برشمردن این خواسته‌ها و بسیج افکار عمومی اقدامی هوشمندانه و در عین حال پشتوانه‌ای قوی برای تیم مذاکره کننده است. طرف غربی در چنین شرایطی مجبور می‌شود ازبرخی زیاده خواهی های خود دست بردارد. رهبر معظم انقلاب اسلامی (مد ظله العالی) با چنین رویکردی مواضع خود را صریح اعلام می‌نمایند. ایشان همزمان با حمایت قاطعانه ازتیم مذاکره کننده (امین، متدین، شجاع و غیور) خطوط قرمز نظام که خواسته واقعی مردم است را جهت رعایت کامل به تیم مذاکره کننده گوشزد می نمایند.

نشریات و اصحاب رسانه نیز می‌توانند چنین نقشی را ایفا نمایند که نمونه آن تهیه گزاره برگ ملی و انعکاس رسانه ای آن و سپس تحویل آن طی یک مراسم به وزارت امور خارجه بود. البته جای تأسف است که برخی نشریات و جریانات داخلی حمایت از تیم مذاکره کننده را تنها گذاشتن آنها در میز مذاکره می دانند و نه تنها خواسته های مردم را جهت تأثیرگذاری بر مذاکرات کانالیزه نمی‌کنند بلکه سعی می‌کنند خواسته های طرف مقابل را منطقی جلوه داده و به نوعی فضا را برای پذیرش زیاده خواهی طرف غربی آماده نمایند.

دومین نقش رسانه ها این است که اجازه ندهند هزینه شکست احتمالی مذاکرات به تیم مذاکره کننده ایرانی تحمیل شود. در حالی که دشمن هر روز خواسته جدیدی را مطرح نموده و حتی فکت شیت یک طرفه خودشان را نیز زیر پا می‌گذارد، دائم علت شکست را خطوط قرمز رهبری و مصوبه مجلس نشان می‌دهد تا از این ظرفیت جهت ایجاد تفرقه در فضای داخلی استفاده نماید.

در چنین شرایطی رسانه‌ها باید ضمن تشریح زیاده خواهی های طرف غربی ایستادگی تیم مذاکره کننده بر خواسته های واقعی مردم، مجلس و رهبری را ستوده و اجازه ندهند که وحدت و یکپارچگی جامعه ما از دست برود. در این نقش نیز گاهی اوقات شاهد هستیم که رسانه ها وظایف خود را به خوبی انجام نمی‌دهند.

یک نقش سلبی نیز باید برای رسانه ها در نظر گرفت . آنها نباید بیش از اندازه کشور را محتاج توافق نشان دهند و یا همه چیز را به مذاکرات پیوند دهند. حال اگر برخی مسئولین نظام خواسته یا ناخواسته آب به آسیاب دشمن می ریزند و همه چیز را به توافق پیوند می‌زنند یعنی از آب خوردن مردم تا ازدواج و بیکاری جوانان را به تحریم ها و توافق گره می زنند، رسانه ها می توانند رسالت روشنگری و تنویر افکار عمومی را با شکلی احترام آمیز که وحدت ملی را خدشه دار ننماید ایفا نمایند نه اینکه در حمایت از مسئولین شروع به آسمان ریسمان بافتن بنمایند و اتفاقا بر طبل دو دستگی نظام بیشتر بکوبند.

به هر حال میدان مذاکرات هسته ای علاوه بر اینکه میدانی بسیار مهم برای تیم مذاکره کننده است، صحنه امتحان حساسی نیز برای رسانه ها فراهم نموده که امیدواریم اصحاب رسانه و تیم مذاکره کننده هر دو از این امتحان سخت موفق بیرون بیایند.

علی کارگر