به گزارش یزد آوا به نقل از طنین ایران ؛ واقع‌بینی در ارزیابی‌‌های سیاسی و پرهیز از بزرگ‌نمایی یا سیاه‌نمایی‌های بی‌مبنا، شرط اولیه برای داشتن تحلیل‌های قوی و سودمند است؛ واقعیتی که متاسفانه اغلب مورد بی‌مهری طیف‌های گوناگون قرار گرفته و به تبع، آسیب‌های فراوانی را در پی داشته است. این پدیده تلخ، منحصر به دولت خاصی نیست و در همه دوران‌ها کمابیش نمود داشته است؛ هرچند مراتب و ابعاد آن در دولت‌ها و طیف‌های گوناگون، یکسان نبوده است.

سیاه‌نمایی از نوع آواربرداری!

برای نمونه با روی کار آمدن دولت یازدهم، شخص رئیس‌جمهور و بسیاری از کارگزاران و رسانه‌های همسو با دولت به گونه‌ای غیرمتعارف به تخطئه و سیاه‌نمایی ضد دولت‌ پیشین پرداختند؛ دولتی که هرچند اقدامات غیرقابل قبولی در کارنامه داشت اما تلاش‌های بی‌وقفه و خدمات فراوانش هم برای همه مردم ملموس و انکارناشدنی بود. این سیاه‌نمایی چنان بود که رئیس‌جمهور با وجود سپری شدن هشت ماه از آغاز کار خود، همچنان توپ را به زمین دولت سابق می‌انداخت و از تداوم «آواربرداری» سخن می‌گفت!

بزرگ‌نمایی از جنس «فتح‌الفتوح» ژنو!

از سوی دیگر، رئیس‌جمهور و حامیان خاص دولت یازدهم، بزرگ‌نمایی‌های شگفت‌انگیزی درباره فعالیت‌های خود و دولت داشتند. فراموش نکرده‌ایم که علیرغم تصریحات رهبر انقلاب مبنی بر ماهیت دشمنی آمریکا با ملت ایران و خوش‌بین نبودن به مذاکرات، با سفر دکتر روحانی به آمریکا و گفتگوی تلفنی با اوباما، رسانه‌های خاص چگونه با فضاسازی‌های کاذب از آينده درخشان روابط بین ایران و آمریکا سخن می‌گفتند و در مدح تدبیر رئیس‌جمهور و ذم دولت پیشین قصیده‌ها می‌سرودند.

پس از آن هم با انجام مذاکرات فشرده هسته‌ای و انعقاد شتابان توافق ژنو، فضایی غیرواقعی توسط دولتمردان و برخی رسانه‌ها و جریان‌ها به نفع مذاکره‌کنندگان و دولت شکل گرفت و مردم را به گشایش‌های چشمگیر اقتصادی در آینده‌ای نزدیک وعده می‌دادند!

رئیس جمهور، در سخنانی توافق ژنو را به منزله «تسلیم شدن قدرت‌های بزرگ در برابر ملت ایران» نامید، رسانه‌ها و افرادی خاص آن را «فتح‌الفتوح» نامیدند، دکتر ظریف در همایشی لقب «قهرمان دیپلماسی» گرفت، دکتر جلیلی و تیم‌ مذاکره‌کننده قبلی افرادی «کارنابلد» و ناآشنا با ظرفت‌های دیپلماسی معرفی شدند، و ....؛ در حالی که دیری نپایید با کنار رفتن ابرهای هیجان و بزرگ‌نمایی، خورشید واقعیت‌ها نمایان شد و بسیاری از مردم دریافتند که آن ادعاها و چهره‌سازی‌ها، نسبت چندانی با واقعیت‌ نداشته است.

آیا تاریخ به احترام ظریف خواهد ایستاد؟!

متاسفانه پس از روشن شدن ضعف‌های فراوان توافق ژنو و بی‌پایه بودن امیدها به تغییر رویکرد دولت آمریکا، برخی رسانه‌ها و کارگزاران دولت همچنان به تداوم رویه خود مشغول هستند. از جمله محسن اسماعیلی، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهوری، در طی یادداشتی پس از تمجیدهای یکسویه و مبالغه‌آمیز در وصف وزیر امورخارجه، نوشته است: «تاریخ این سرزمین و ملت عزیز ما به احترام تلاش‌های محمد جواد ظریف و تیم او خواهد ایستاد.»

متاسفانه چنین قضاوت‌های غلوآمیز درباره دکتر ظریف در حالی است که ایشان و تیم مذاکره‌کننده، به واسطه برخی شتابزدگی‌ها و فقدان درایت کافی امتیازهای یکجانبه‌ای را به طرف مقابل واگذار کرده و در مقابل نتوانسته‌اند امتیاز خاصی برای کشورمان به دست آورند.

کلاه گشاد آمریکایی‌ها بر سر مذاکره‌کنندگان؛ از بهزاد نبوی تا ...

تاملی واقع‌بینانه و فارغ از قضاوت‌های سطحی له یا علیه تیم مذاکره کننده، بر این نکته مهر تایید می‌زند که متاسفانه دکتر ظریف بر خلاف برخی چهره‌سازی‌های مبالغه‌آمیز از وی، شاهکار خاصی به نفع ایران انجام نداده، بلکه به دلیل برخی خوش‌بینی‌ها و به تبع کم‌دقتی‌ها، آسیب‌های قابل توجهی نیز متوجه دستاوردهای کشور در بخش هسته‌ای و نیز حیثیت نظام شده است؛ نکته‌ای که وحید یامین پور در نکته‌ای مشابه آن را هم از زبان مرحوم سیدصادق طباطبایی مثال می‌آورد: «در بخشی از گفتگو با مرحوم صادق طباطبایی، که هنوز اجازه پخش پیدا نکرده، ایشان یکی از تلخ ترین رخدادها را خدعه های امریکایی ها و البته بی دانشی و ناشی گری تیم ایرانی در قرارداد الجزایر عنوان کرد. مذاکراتی که بعد از ماه ها پس از تسخیر لانه جاسوسی و برای آزادی جاسوس ها در ازای برگشت دارایی های بلوکه شده ایران در جریان بود. مرحوم طباطبایی ناشی گری امثال بهزاد نبوی را عامل از دست رفتن نتایج مذاکرات دانستند. در واقع تیم ایرانی حتی متن توافق را درست نخوانده یا درست نفهمیده بودند. امریکایی ها پیش مواد مربوط به بازگرداندن دارایی های ایران و سایر تعهداتشان عبارت "حتی المقدور" را گنجانده بودند درحالیکه در متن امضا شده ایران چنین عبارتی نبود! و آنچنان که می دانید پس از گذشت سی سال آن تعهدات اجرا نشده است.

متاسفانه در مذاکرات سال گذشته متن ترجمه شده توسط وزارت خارجه ایران در تطبیق با متن انگلیسی اشتباهات بزرگی داشت که نتایج تعهدات را کاملا تغییر می داد. امیدواریم این بار تیم سختکوش ایرانی متوجه خدعه های آمریکایی ها باشند.»

امید آن‌که در سال جدید، دولتمردان ارشد نیز با در پیش گرفتن رفتار و منش متناسب با آرمان‌های ملت، زمینه‌ساز تحقق هرچه بیشتر همدلی و همزبانی مورد انتظار باشند؛ امری که مدح و ثناهای یکسویه مانعی بزرگ بر سر راه آن به شمار می‌آيد.