به گزارش یزد آوا، نهم مرداد سالروز تأسیس سازمان انتقال خون ایران است که روز ملی اهدای خون نیز نامگذاری شده است. به همین مناسبت خبرنگار یزدرسا به سراغ یکی از چهره‌های برجسته در زمینه اهدای خون و کسی که به نوعی رکوردار اهدای خون است رفته و با او گفت وگو کرده است.

محمد کهنمویی که کارنامه پربار وی در اهدای خون او را به چهره‌ای شناخته شده تبدیل کرده است در گفتگو با خبرنگار یزدرسا گفت: من حدود سه سال است که دیگر بازنشسته شده‌ام و سازمان انتقال خون از من خون نمی‌گیرد.

وی با بیان اینکه تاکنون 138 بار خون اهدا کرده است، افزود: قبل از سه سال پیش رکورد اهدای خون دست من بود و در این زمینه رکوردار بودم ولی الان در این سه سال ممکن است کس دیگری رکوردار شده باشد.

کهنمویی اظهار داشت: باید در زمینه اهدای خون فرهنگ‌سازی شود تا جوانان نیز با فرهنگ اهدای خون آشنا شوند؛ چرا که خون سالم به مثابه حیات جدید برای بیماران است مخصوصا زنانی که زایمان دارند.

خونی که دیگران به من دادند موجب شد تا زنده بمانم

وی در پاسخ به اینکه انگیزه‌اش از این کار چیست، گفت: انگیزه‌های بشردوستانه است که موجب شده من نسبت به این موضوع اهتمام داشته باشم. این اقدامات در واقع در راستای شعر معروف سعدی «بنی آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند» است و این‌ها منش ما در گذشته بوده و هست.

رکورددار اهدای خون در یزد یادآور شد: نکته دیگر این است که من زمانی خودم خون‌گیرنده بودم یعنی بر اثر یک تصادف که مدارک آن موجود است و روزنامه کیهان آن زمان آن را چاپ کرد، خون زیادی به من دادند تا زنده بمانم و حالا من باید زکات آن کار را پرداخت و آن اقدام را جبران می‌کردم.

کهنمویی ادامه داد: «دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما می‌کاریم تا دیگران بخورند»؛ این یکی از چیزهایی بود که در گذسته به ما یاد می‌دادند و من تلاش کرده‌ام این را در زندگی خودم به کار ببرم. زمانی دیگرانی به من خون دادند و من وظیفه‌ام این است که به دیگران خون بدهم.

تنها انجمن مردمی در زمینه اهدای عضو را در یزد تأسیس کردیم

وی با اشاره به پایه‌گذاری انجمن پیوند اعضا گفت: یکی از کارهایی که انجام دادیم تشکیل انجمن خیریه «هدیه حیات» است که این انجمن در اهدا و پیوند اعضا صورت می‌گیرد. یعنی وصیت می‌کنیم چنانچه مرگ مغزی شدیم اعضای بدن‌مان را بردارند و به بیماران پیوند بزنند.

کهنمویی اضافه کرد: این انجمن، یک NGO است که در ایران تک است. در بیمارستان‌های دولتی مانند بیمارستان امام تهران انجمن‌های دولتی مشابه این هستند، اما این NGO تنها انجمن مردمی در زمینه اهدای عضو در ایران است که ما آن را در یزد تأسیس کردیم.

وی درباره چگونگی تأسیس این انجمن تصریح کرد: پایه‌گذار این انجمن من بودم و در واقع شروعش با من بود. با تعدادی از دانشجویان این مجموعه را تشکیل دادیم و خوشبختانه موفق شدیم. حدود ده سال قبل این مجموعه تشکیل شد.

اهدای خون موجب می‌شود احساس طراوت و جوانی کنم

کهنمویی در رابطه با تأثیر اهدای خون در جسم و روح انسان گفت: من متولد سال 1330 هستم یعنی 67 سال سن دارم. این نیروی جوانی که الان در خودم حس می‌کنم بخاطر این است که خون جوان در بدنم دارم، خون‌های کهنه را دادیم و خون جوان و تازه‌تر وارد بدن ما شد.

وی تأکید کرد: نه تنها احساس خمودگی و خستگی و ناتوانی ندارم بلکه حس جوانی خیلی خوبی دارم و فکر می‌کنم به دلیل دادن خون‌ها، بدن من جوان‌تر شده و سلول‌های من تازه‌تر شده است.

این نیکوکار یزدی در رابطه با مسئله کمک به هم‌نوعان و اهدای خون تأکید کرد: برای پی بردن به اهمیت کمک به هم‌نوع، کسانی که مسلمان هستند آیه 32 سوره مائده را بخوانند و کسانی هم که مسلمان نیستند اما ایرانی هستند این شعر سعدی که می‌گوید: «بنی آدم اعضای یکدیگرند / که در آفرینش ز یک گوهرند» را بخوانند.  

وی در پاسخ به این سئوال که چرا در سه سال اخیر دیگر خون نمی‌دهد، گفت: به خاطر اینکه وقتی به یک سنی برسیم دیگر دادن خون امکان‌پذیر نیست و سازمان انتقال خون، خون ما را نمی‌گیرد. همچنین من یک عمل جراحی انجام داده‌ام که به واسطه آن امکان دادن خون وجود ندارد و طبق قانون سازمان انتقال خون، با این شرایط دیگر نباید خون داد.

انتهای پیام/