به گزارش یزد آوا  به نقل از یزدامروز؛ اسدالله سرمست در سال 1337 در محله آبشور یزد و در خانواده‌ای امام‌حسینی (ع) دیده به جهان گشود. وی دوران کودکی و نوجوانی را در محله یعقوبی سپری و ازآنجاکه پدربزرگش از ماد حین اهل‌بیت (ع)  بود خیلی زود استعداد اسدالله را شناسایی کرد و این‌گونه شد که در سن 6 سالگی به‌عنوان نوحه‌خوان  محله یعقوبی  قدم در مسیر نوکری حضرت سیدالشهدا گذاشت و تا 15 سال نوحه‌خوان این هیئت امام‌حسینی (ع) بود.

این ذاکر خاندان رسالت (ع) در سن 21 سالگی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج 2 فرزند دختر و 2 فرزند پسر است.

وی  که در دوران دفاع مقدس عازم جبهه‌های حق علیه باطل‌شده  در سنگرهای عاشقی و در کنار رزمندگان اسلام به نوحه‌خوانی و مداحی پرداخت.

سرمست که هم‌اکنون  52 سال از نوکری‌اش در درگاه خاندان عصمت و طهارت می‌گذرد در آستانه فرارسیدن ماه محرم و هفته دفاع مقدس مهمان ما شد تا دقایقی را با وی به گفتگو بنشینیم؛

چگونه وارد عرصه مداحی شدید؟

پدربزرگم از ماد حین اهل‌بیت (ع) بود و عشق و ارادت وی به حضرت سیدالشهدا (ع) و آوای دل‌نشینش مرا از کودکی مجذوب و شیدای مداحی کرده بود و یادم هست زمانی که قرار بود برای اولین بار بخوانم مرا بلند کردند و بر روی منبر گذاشتند. سال‌ها گذشت تا اینکه پس از تحصیلات ابتدائی راهی حوزه شدم و به مدت 5 سال در مدارس مصلی و خان یزد تحصیلات حوزوی خواندم که متأسفانه بنا به دلایلی نتوانستم آن را ادامه بدهم و مجبور به ترک حوزه شدم اما تلاش کردم تا مداحی را برای خودم حفظ کنم و با عنایت خدا و اهل‌بیت (ع) توانستم در این مسیر باقی بمانم.

جنابعالی سابقه حضور در جبهه‌های حق علیه باطل هم دارید کمی برایمان در این خصوص توضیح دهید

خداوند توفیق داد و در سال 1364 عازم جبهه شدم در آنجا در جریان عملیات «والفجر 8» به خط مقدم اعزام شدم و فرصتی مهیا  شد که در آن عملیات در کنار رزمندگان یزدی مداحی کنم که  تلویزیون هم فیلم‌برداری کرد و گویا چندین دفعه هم پخش‌شده اما خودم هنوز ندیدم.

ویژگی اشعاری که در جبهه‌ها خوانده می‌شد چه بود؟

اشعار همه در وصف  اهل‌بیت (ع) و حضرت اباعبدالله بود و از شعرای نامی آن زمان اقتباس می‌شد. اشعار حماسی و شورانگیز بود و وقتی خوانده می‌شد به دلیل اینکه  گوشت ،پوست‌واستخوان  رزمندگان با عشق به اباعبدالله (ع) عجین شده بود شوری وصف‌ناپذیر در آن‌ها ایجاد می‌کرد و در شب‌های عملیات  ذکر مدح اهل‌بیت (ع) و خاصه حضرت سیدالشهدا (ع)  آرامشی وصف‌ناپذیر به آنان می‌داد و یکی از دلایل پیروزی ما در دفاع مقدس همین روحیه ایثارگری،شهادت‌طلبی و فداکاری رزمندگان ما بود که به تأسی از مولایشان در آن‌ها نهادینه‌شده بود.

آفت‌های مداحی امروز را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

به نظر بنده مهم‌ترین آفتی که امروزه گریبان گیر ماد حین ما به‌ویژه ماد حین جوان شده است مسئله تقلید کورکورانه از برخی،سبک‌ها  ملودی‌ها و اشعار غیرمتعارفی است که برخی از مداحان می‌خوانند و توجیه آنان هم این است که این سبک یا شعر را فلان مداح خوانده است اما سؤال من این است که مگر یک مداح نباید بر اساس مستندات موجود در مقاتل معتبر، روضه و شعر بخواند و از ملودی‌هایی که شان و جایگاه اهل‌بیت (ع) را حفظ کند استفاده کند؟

دومین آفتی که وجود دارد جدایی ماد حین و شاعران است که این جدایی سبب شده برخی اشعار ضعیف و حتی وهن آمیز و نادرست بر روی منابر خوانده شود و حتی در برخی موارد واکنش شدید مردم را نیز در پی داشته است  بنابراین ماد حین گرامی باید در این زمینه دقت لازم را داشته باشند.

بارزترین صفت برای یک مداح چیست؟

خلوص نیت،یک مداح ،شاعر،مدیر هیئت و به‌طورکلی هر کس که افتخار نوکری سیدالشهدا (ع) را دارد باید در درجه اول اخلاص در عمل داشته باشد. مسیر نوکری اباعبدالله الحسین (ع) مسیر دشواری است هرکس که در این مسیر قدم می‌گذارد باید خود را به رعایت شرع و مقدسات و حتی عرف جامعه ملزم کند و در امور دینی پیش‌قدم باشد و اگر مداحی چنین ویژگی‌هایی نداشته باشد به‌مرورزمان از چشم ارباب می‌افتد و از گردونه ماد حین حذف خواهد شد.

به‌عنوان آخرین سؤال چه توصیه‌ای به ماد حین جوان دارید؟

البته بنده کوچک‌تر از آن هستم  که توصیه‌ای داشته باشم اما آنچه به‌عنوان انتقال تجربه و درخواست می‌توانم به ماد حین جوان و خوش آتیه استان داشته باشم این است که در این مسیر خیلی چیزها به انسان اعطا می‌شود از اعتبار و آبرو در دنیا گرفته تا انشالله دستگیری در آخرت. اما شرط آن این است که یک مداح در درجه اول بداند در چه مسیری قدم گذاشته  و از چه کسانی دم می‌زند و در وهله دوم باید تابع محض ولایت باشد چراکه  اگر خودسرانه عمل کند در دریای غرور،حسادت و خودبرتربینی غرق‌شده و نه‌تنها پیشرفتی نخواهد کرد بلکه  دیگر موردعنایت سیدالشهدا (ع) هم نبوده و جدایی نوکر از ارباب عاقبتی جز تباهی و ضلالت ندارد. 

درخواست دومی که دارم این است که ماد حین از تقلیدهای بدون تعقل و تدبر به‌شدت  پرهیزکرده و یک سبک را برای خود انتخاب و در همان مسیر حرکت کنند و این را بدانند که مداحی موفق است که صاحب سبک و سیاق باشد.

درخواست سوم هم از ماد حین عزیز می‌خواهم در انتخاب اشعار و ملودی‌ها شان و منزلت اهل‌بیت (ع) و رضایت حق‌تعالی را در نظر بگیرند.
 

انتهای پیام/ح