یزد آوا، شهادت سردار الله‌دادی از فرماندهان برجسته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، هرچند داغی سنگین بر دل گوهرشناسان دریای ایثار و جهاد  نهاد، اما فرصتی دیگر فراهم کرد تا شاید برخی گرفتارآمدگان در باتلاق توهم و تکبّر، لختی بیندیشند و دریابند که ره به قهقهرا می‌برند.

در ماه‌های اخیر برخی متصدیان با سخنانی دوپهلو، آب را گل‌آلود کردند و ناخواسته زمینه‌‌ای فراهم آوردند تا دشمنان خارجی و پادوهای داخلی‌ آنان، به جستجوی ماهی‌ مقصود خویش از دل آن بپردازند؛ ماهی مقصودی که طعمی جز خودباختگی و افترا به فرزندان برومند نظام و ملت در نهاد مردمی سپاه پاسداران نداشت.

از دشمن زبون انتظاری نیست؛ اما جای شگفتی است که برخی قاعدین، آن‌گونه ذوق‌زده با شمشیر بهتان و افترا به جنگ یادگاران هشت سال دفاع مقدس و بازماندگان شهدا و ایثارگران شتافتند.

بی‌گمان، نهاد سپاه پاسداران را باید انقلابی‌ترین نهاد جمهوری اسلامی و سرداران و خدمتگزاران در آن را اگرنه بااخلاص‌ترین، دست‌کم در زمره مخلص‌ترین فدائیان ملت و نظام اسلامیِ برآمده از خون‌‌ فرزندان ملت برشمرد.

و گر این نبود، چه ضرورتی داشت سردار حمید تقوی در آن سن و سال، برای دفاع از عتبات عالیات و شرافت اسلامی جامه رزم بر تن کند و به مصاف گروه تکفیری رود و در نهایت، همچون پدر و برادر شهیدش، جان خویش را در این راه فدا کند؟

اگر نبود اخلاص و ایثار سپاهیان اسلام، چه ضرورتی داشت سردار محمدعلی الله‌دادی، پس از 32سال خدمت در عرصه‌های گوناگون جهاد و مبارزه و افتخار جانبازی ، به جای استراحت در سنین بازنشستگی و گذران عمر در کنار خانواده، لباس جهاد بر تن کند و در لبنان و سوریه به نبرد با دشمنان اسلام و ایران بپردازد؟ مگر الله‌دادی مِهر همسر و فرزند نداشت که جهاد و شهادت را برگزید؟

خوب است مدعیان پرادعایی که هرازگاه با طعن بیان و نیش قلم‌هایشان به جنگ فرزندان ملت در نهادهای انقلابی می‌روند،  سوابق خود را روی میز بگذارند و توضیح دهند که در مقایسه با مجاهدت‌های  امثال سردار حمید تقوی(شهید اخیر سامرا) و سردار محمدعلی الله‌دادی(شهید اخیر سوریه) چه خدمتی به ملت یا امت اسلامی کرده‌اند!

برای نمونه پاسخ دهند در سال 59 که ارتش بعثی به جمهوری اسلامی حمله کرد و به تعبیر شهید چمران، شیپور جنگ به صدا درآمد تا «مرد» از «نامرد» تشخیص داده شود، کجا بودند و چه کردند.

دردوران هشت‌ ساله دفاع مقدس که سینه‌های ستبر بسیجیان گمنام دیروز و سرداران خوشنام امروز در برابر گلوله‌های دشمن برافراشته شده بود تا دین و ناموس ایرانیان آسیب نبیند، کجا بودند و چه می‌کردند.

پس، شگفت نیست اگر اینان دیروز و امروز این‌گونه با قلم‌های مسموم و سخن‌های موهوم نمک بر زخم‌ فدائیان نظام و ملت می‌ریزند؛ چه این‌که فضای ذهنی‌شان چنان سرشار از خودباختگی است که نمی‌توانند عظمت روح خودساختگان در مکتب جهاد و شهادت را درک کنند.

برای اینان دشوار است باور کنند که سردار الله‌دادی تمام دوشنبه ها و پنج شنبه ها را در گرمای طاقت فرسای یزد روزه می‌گرفت؛ و بعدها همسرش توضیح داده بود که او برای رسیدن به بزرگ‌ترین حاجت خود، یعنی شهادت روزه می گیرد.

 برای اینان دشوار است پی‌بردن به خلوص همسر شهید الله‌دادی، هنگامی که در پاسخ به استعلام  سردار سلیمانی برای انجام ماموریت در سپاه قدس گفته بود: «از آن زمان که حاج علی(الله‌دادی) و شما را شناختم، من و سردار،  نیروی بسیجی و تحت امر شما بوده‌ایم و اکنون هم هر جا که نظام و انقلاب به ما نیاز داشته باشد،حضور خواهیم یافت.»

 اینان هرگز نمی‌توانند عمق تربیت دینی در خانواده پرورش‌یافتگان در مکتب سپاه اسلام را دریابند، آن‌گاه که فرزند شهید الله‌دادی پس از شنیدن خبر شهادت پدرش، عاشقانه گفته بود: «باید شهادت چنین شخصیتی را تبریک بگویید، خوشحالم که ایشان توسط شقی‌ترین افراد جهان به شهادت رسید.»

و اینان چه می‌دانند که پیش از شهید الله‌دادی، شهید قهاری‌سعید پرچم فرماندهی سپاه الغدیر را در دست داشت و او همان فرمانده دلاوری بود که در 4 اسفند 84 در اجلاس کنگره شهدای یزد گفته بود: «ای شهدا شما بخواهید که من سال دیگر، 4 اسفند با شما باشم» و دقیقاً سال بعد عصر جمعه چهارم اسفند 85 به شهادت رسید!

به رشادت‌های فرزندان ملت در سپاه اسلام می‌اندیشم و به رفتار اصحاب جمل و «جمل‌آنلاین» که چشم بر این‌همه پاکی و صفا فرو‌می‌بندند و تیرهای آکنده از کین و بهتان را به سوی پرورش‌یافتگان در مکتب حسینی(ع) نشانه می‌روند. قدرت‌طلبان سیاست‌زده هیچ‌گاه نخواسته‌ و نتوانسته‌اند دنیای عشق و صداقت و ایثار و شهادت را درک کنند.

آن‌ها هرگز عمق سخن شهید الله‌دادی پی نخواهند برد که می‌گفت: «اگر بخواهیم ارزش‌های انقلاب و دوران دفاع مقدس حفظ شود و انسان‌ها به رشد و سعادت ابدی برسند، تنها راه آن در راس امور قرار داشتن ولایت فقیه است و اگر انحرافاتی مشاهده شود به این دلیل است که یا ولایت فقیه شناخته نشده و یا تنها گذاشته شده است.»

نویسنده: فائزه شورکی

منبع: یزد رسا