به گزارش یزد آوا به نقل از عصرفرهنگ؛ راز وعده های رنگارنگ روحانی در چیست؟ حسن روحانی دولتی را مدیریت می کند که تقریبا هیچ کدام از مسئولان بلندپایه آن حال ندارند! روحانی و یارانش هیچ گاه در زمان «حال» نزیسته اند. تمام مشکلات ناشی از ضعف دولت «ماضی» بوده است و تمام تدبیر دولت یازدهم هم در «آینده» محقق می شود.

بیش از 1100 روز از وعده 100 روزه روحانی می گذرد، اما نه چرخ اقتصاد می چرخد و نه چرخ سانتریفیوژها! عزت پاسپورت ایرانی هر روز به نحوی لگد مال می شود. یک بار در فرودگاه جده، یک بار در فاجعه منا،یک بار توسط جیبوتی... . بانک های جهانی همچنان بانک های وطنی را جدی نمی گیرند. سود پول های بلوکه شده همچنان به جیب رئیس جمهور مودب و باهوش آمریکا می رود. مشکل آب خوردن نه تنها حل نشده بلکه کشور با معضل کم آبی هم دست و پنجه نرم می کند.

مردم دیگر محرم نیستند و قراردادهای نفتی، توافق با غرب و FATF همه و همه محرمانه است. مردم هر روز از تریبون های مختلف به انصراف از یارانه ترغیب می شوند اما دولت حاضر نیست از حق تفریح فرزندان مدیران نجومی بگیر بگذرد.

طرح شبنم حذف شده و در نتیجه قاچاق کالا تسهیل شده، کارت سوخت حذف می شود، واردات بی رویه دسته بیل و سنگ پا از چین افزایش می یابد و در نتیجه کارخانه ها یکی پس از دیگری تعطیل می شوند.

تجربه روحانی هم در انتخابات 92 ثابت کرده است وعده و وعید جواب می دهد. به همین خاطر روحانی در تمامی سفرهای خود و از هر تریبونی مدام وعده های رنگارنگ می دهد و حل مشکلات را به آینده موکول می کند.  

البته دولت روحانی حال هم ندارد! طبیعی است که وزیران مسن دولت تدبیر که هر یک به اعتراف خود در چندین هیات مدیره(مثلا وزیر صنعت که در 19 هیات مدیره فعالیت دارد) و یا بنگاه کلان اقتصادی مشغول به فعالیت هستند، به وزارت به چشم یک اولویت دسته چندم نگاه کنند. طبیعی است که این بدنه چابکی فعالیت و اصلاح امور را نداشته باشد. طبیعی است که پروژه های نفس گیر مزخرف خوانده شود. طبیعی است که فراهم کردن یارانه عذاب الیم شود. طبیعی است دستاوردهای دولت های گذشته یک سره زیر سوال برود تا جایی که وزیر بهداشت ادعا دارد مردم قبل از دولت یازدهم کف زمین زایمان می کرده اند!

در چنین شرایطی طبیعی است که دولت چاره ای جز چنگ زدن به برجام و ترسیم آینده ای روشن از آن نداشته باشد. طبیعی است که روحانی با مشاهده بدعهدی های طرف های غربی بگوید به آمریکا بدبینم ولی به برجام خوشبینم! برجام تنها عملکردی است که دولت از خود به جا گذاشته و هیچ کارنامه عملی دیگری برای ارائه ندارد. لذا ناچار است آن را فتح الفتوح و موجب گشایش بنامد. به همین خاطر هم در زمانی که تمام مدافعان سابق با روشن شدن ماهیت برجام رفته رفته انتقاداتی به آن وارد می کنند، اما دولتی ها چاره ای جز دفاع از تنها دستاورد خود آن هم در آستانه انتخابات ندارند.
مهم هم نیست اگر برجام در «حال» حاضر سودی نداشته، حتما در «آینده» گشایش ایجاد خواهد کرد!
 

نویسنده: سینا شاکر

انتهای پیام/ک