به گزارش یزد آوا، هر چه فشار افکار عمومی دولت روحانی را بیشتر آزار می دهد، اظهارات غیرمنصفانه و عجیب تری از دولتمردان شنیده می شود.
علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی هفته گذشته در سفرش به یزد اظهار داشت: فعالیت دولت تدبیر و امید در برخی از استان ها در طول سه سال گذشته به اندازه 33 سال قبل بوده است!

قطعاً این اظهارات آقای وزیر ناشی از شرایط بحرانی دولت تدبیر است. شرایطی که حتی خود دیپلمات های دولت تدبیر اعتراف می کنند که نه تنها برجام باعث لغو تحریم ها نشده است بلکه به برکت FATF تحریم ها به داخل ایران هم سرایت کرده و نهادهای انقلابی و حتی وزارتخانه های دولتی را هم دچار دردسر کرده است، رکود بیداد می کند، با واردات بی رویه و افزایش قاچاق کالا (در اثر بی تدبیری دولت و حذف ایران کد و طرح شبنم ) کارخانه های متعدد و پر سابقه در سرتاسر کشور تعطیل شده و سیل بیکاران روانه جامعه شده اند، سفره مردم به اعتراف خود دولتی ها بیش تر از 20 درصد کاهش یافته و تورم طبق جیب مردم خیلی بیشتر از آمار دولت افزایش داشته است. چرخ زندگی مردم هم مثل سانتریفیوژها از حرکت باز ایستاده است. وعده گشایش پسابرجامی هم به سرنوشت وعده های صد روزه دچار شده و دیگر وعده و وعید در انتخابات 96 به کار روحانی نمی آید. با وجود همه این گرفتاری ها و مشکلاتی که پیش پای مردم وجود دارد، اعطای حقوق های نجومی به مدیران دولتی، پرداخت حق تفریح فرزندان، پرداخت پاداش های گزاف و ... بیشتر به اعتبار و آبروی دولت راستگویان صدمه و لطمه وارد کرده است.
طبیعی است که حالا دولتمردان به هر ریسمانی برای انحراف افکار عمومی از وعده هایی که داده بودند و وضعیت کنونی جامعه چنگ بزنند. یکبار وزیر بهداشت می گوید قبل از دولت تدبیر مردم کف زمین زایمان می کردند و بار دیگر ربیعی همان حرف را با لحنی دیگر بیان می کند.
اینکه فعالیت دولت در 3 سال به اندازه 33 باشد، مستلزم این است که یا در آمد بالایی داشته باشد، یا از پشتوانه خوبی بهره مند باشد و یا اینکه به نحوی در هزینه ها صرفه جویی کند. دولت تدبیر که به به اذعان هزار باره مسئولانش هیچ وقت از لحاظ فروش نفت موقعیت خوبی نداشته است. خزانه کشور هم که خالی بوده و دولت بدون پشتوانه مالی کشور را اداره می کرده، مدیران هم که به اعتراف خودشان بدون شیشلیک و کباب نمی توانند کار کنند و حقوق و مزایای نجومی هم که حق مسلمشان است. در چنین شرایطی دولت هزینه این همه فعالیت را چگونه تامین کرده است؟

کاش آقای وزیر حداقل از استان هایی که ادعا کرده نام می برد تا مردم خودشان قضاوت کنند. شاید هم ملاک ربیعی حقوق دریافتی مدیران و مسئولان بوده است، در این صورت شاید بتوان حرف های او را پذیرفت.

فارغ از این بحث ها و به جای بررسی ادعاهای بدون سند و پشتوانه و البته تبلیغاتی ربیعی در یزد که تنها یک نمونه از آن ذکر شد و موارد زیاد دیگری نظیر متهم کردن دولت سابق به بداخلاقی، نسبت دادن صفاتی همچون مبارزه با فساد و نجومی بگیران به دولت یازدهم(؟!) و ادعای دوباره گشایش اقتصادی را هم شامل می شد باید دانست که چنین اظهاراتی دقیقاً مثل بحث کنسرت ها یک جاده انحرافی برای خلاصی از سیل انتقادات مردمی است. اینکه دولتی در یک سال مانده به انتخابات درگیر سفرهای تبلیغاتی- انتخاباتی شود نشان دهنده نگرانی عمیق از عدم مقبولیت است. اینکه فردی برای تبرئه خود نه دولت مخالف که تمام دولت های بعد از انقلاب را (که از قضا خودش هم در آن زمان پست های حساس و کلیدی امنیتی را داشته) تخریب کند نشان دهنده دست خالی از هرگونه اقدام عملی است.

چنین اظهارات تبلیغاتی به حدی دور از واقعیت است که گمان نمی رود نا آگاه ترین مردم هم از درک آن عاجز باشند. پرداختن به این سخنان ربیعی همان چیزی است که دولت می خواهد. بهتر است به جای بها دادن به این سخنان مطالبه گری برای تحقق وعده ها، لغو تحریم ها، بهره مندی از گشایش های پسابرجامی(؟!) و برخورد با مدیران نجومی و بازگرداندان مبالغ گزاف به خزانه بیت المال ادامه یابد.
ه. فتوحی

عصر فرهنگ/

انتهای پیام/