به گزارش یزد آوا به نقل از آوای اقتصاد، نزدیک شدن به ماه مهر و اواخر سال مردم  در شهرهای سراسر کشور شاهد برگزاری نمایشگاه‌های عرضه کالا و خدمات هستند. عموم مردم به امید قیمت ارزان‌تر و کیفیت بهتر به سمت این نمایشگاه‌ها سرازیر می‌شوند. این درحالی است که با یک گشت و گذار در این نمایشگاه‌ها مشخص می‌شود نه تنها اجناس عرضه شده در این نمایشگاه‌ها ارزان‌تر نیست بلکه از نظر کیفیت نیز نسبت به سطح بازار پایین‌تر هستند.

شهرهای استان یزد نیز همپای سایر شهرهای کشور براساس برنامه‌ریزی‌های اتاق اصناف سالانه شاهد برگزاری نمایشگاه‌های متفاوتی است.

نکته قابل توجه در برگزاری نمایشگاه پاییزه امسال این است که اجاره هر غرفه برای 10 شب 750 هزار تومان است به عبارتی برای هر شب هر غرفه‌دار باید 75 هزار تومان پرداخت کند. از طرفی براساس گفته‌های خود مسئولین اتاق اصناف در نمایشگاه 218غرفه وجود دارد و با یک حساب سرانگشتی درآمد اتاق اصناف یزد از برگزاری این نمایشگاه 163میلیون و 500 هزار تومان می‌شود.

غرفه داری که علاوه بر پرداخت هزینه‌هایی همچون کرایه حمل و نقل، ودیعه‌های غیر متعارف دستگاه‌های کارت خوان و POS و سایر هزینه های جاری مجبورند 750 هزار تومان فقط برای 10 شب پرداخت کنند؛ در این صورت مسئولین اتاق اصناف توقع دارند قیمت‌های اجناس غرفه‌داران 15 الی 20 درصد نسبت به قیمت‌های بازار کمتر باشد مگر هزینه‌های آنان نیز به همین میزان کاهش یافته است. از این رو اجناس عرضه شده در نمایشگاه نه از نظر کیفیت و نه از نظر قیمت نسبت به بازار سطح شهر تفاوتی ندارد.

مطمئناً با توجه به درآمد هنگفت حاصل از برگزاری نمایشگاه برای اتاق اصناف یزد، باید این همه اشتیاق برای برگزاری نمایشگاه از سوی این اتاق وجود داشته باشد. درواقع برگزاری نمایشگاه‌ها  به جای این که در راستای خدمت رسانی و ارائه اجناس با کیفیت و ارزان قیمت تولید داخلی باشد بیشتر جنبه درآمدی برای اتاق اصناف پیدا کرده است.

وجود مشکلات فرهنگی

وجود فروشندگان بد حجاب با آرایش‌های غلیظ از مشکلات فرهنگی نمایشگاه است. استفاده از زنان بَزک کرده برای فروش بیشتر به نوعی استفاده ابزاری از زن محسوب شده که در سطح نمایشگاه دیده می‌شود. علاوه بر فروشندگان بدحجاب، متاسفانه دختران و زنان بدحجاب زیادی در نمایشگاه حضور دارند که به طور کلی می‌توان گفت امروزه به دلیل کسب درآمد و سودجویی به مسائل فرهنگی توجهی نمی‌شود و هیچ نظارت و احساس مسئولیتی در خصوص آن وجود ندارد و باعث ناراحتی و عدم رغبت بسیاری از همشهریان برای آمدن به نمایشگاه شده است.

با توجه به آن که هر نمایشگاه باید یک پیوست فرهنگی داشته باشد؛متأسفانه مسئولین برگزاری نمایشگاه به پیوست فرهنگی نمایشگاه توجهی ندارند و مشکلات فرهنگی زیادی در نمایشگاه دیده می‌شود. به عنوان نمونه در محل برزگرای نمایشگاه فضای کوچکی به نمازخانه اختصاص داده شده که در هنگام اذان این فضا جوابگوی تمامی نمازگزاران نیست اما این درحالی است که پخش موسیقی‌هایی که بعضاً مناسب نیستند جزء لاینفک نمایشگاه شده است.

کمبود امکانات رفاهی

از طرفی چون اکثر بازدیدکنندگان با کودکان و فرزندان خود به نمایشگاه می‌آیند با مشکل نبود آب سرد کن مواجه می‌شوند؛ در این نمایشگاه یک دستگاه آب سرد کن وجود دارد که آن هم آبی برای ملت سرد نمی‌کند! نبود سرویس بهداشتی کافی و تمیز نیز از دیگر مشکلات موجود این نمایشگاه است.

یکی از مهم‌ترین گلایه‌های شرکت کنندگان در نمایشگاه اعم از غرفه‌داران و خریداران، مسئله پارکینگ است. افراد باید مسافت و زمان طولانی را جهت پیدا کردن جا برای پارک اتومبیل خود صرف  و پس از بازدید نیز باید با وسیله‌هایی که خریداری کرده‌اند مسافت طولانی را برای رسیدن به اتومبیل خود طی کنند.

گفتنی است انتخاب محل نمایشگاه بدون توجه به مسائل و خدمات رفاهی بوده به گونه‌ای که این مشکل و بسیاری از مشکلات فرهنگی، رفاهی و مالی به یار همیشگی این نمایشگاه‌ها تبدیل شده است. مسئولین نیز با وجود آن که درآمد زیادی به برکت برگزاری این نمایشگاه‌ها بدست می‌آورند؛ نه تنها برای رفع این مشکلات اقدامی انجام نمی‌دهند بلکه توجهی هم به این مشکلات تکراری نمی‌کنند؛ در نتیجه استقبال مردم از نمایشگاه‌ها در هر دوره کمتر می‌شود.

انتهای پیام/