به گزارش یزد آوا؛ خانم فائزه رفسنجانی گفته است: «من با حکومت دینی مخالفم»، در این رابطه چند نکته قابل توجه است:

 

1- اصلا نیاز به زبان آوردن نبود چرا که منش امثال فائره هاشمی خود بیانگر نسبتش با حکومت اسلامی است. در واقع اگر کسی با حکومت دینی موافق باشد که به غارت بیت‌المال نمی‌پردازد و برای تطهیر و رسمیت دادن به سران حزب صهیونیستی بهائیت دست به هر کاری نمی زند و برای ضربه زدن به نظام اسلامی با دشمنان آن همدست نمی شود. اما اذعان رسمی خود او به این مسئله، از این جهت قابل اهمیت است که نقاب را از چهره نفاق می اندازد و این اذعان موحب می شود تا بر مواضع منتقدان جریان اشرافیت، بیش از پیش صحه گذاشته شود.

 

2- با این وجود، وی باید پاسخ دهد که آیا زمانی هم که ابوی ایشان شخص اول اجرایی کشور بود و زمانی که وی نماینده مجلس در این کشور بود، آن زمان هم مخالف حکومت دینی بوده یا حالا که دستش از بیت المال قطع شده، به مخالف حکومت دینی تبدیل شده است! به قول یک روزنامه نگار سابق اصلاح طلب: «تنزه‌طلبی خلق‌الساعه فائزه هاشمی و برائت امروزین ایشان از حکومت دینی را چگونه می‌توان باور کرد در حالی که تا وقتی "آقاجون" بر سر کار بود و ایام به کام بود و مخالف هاشمی دشمن پیغمبر بود و ویلای لواسان  به راه بود و جولان "مهدی بابا" مهیا بود و رعیت نیز مشغول ثناگویی و استقبال بود! حکومت دینی خوب بود و اکنون که اسباب سوروسات و ویژه‌خواری و اشرافیگری برای ایشان(!) کم‌فروغ شده مشارالیها به صرافت بد بودن و نالازم و نامفید بودن حکومت دینی افتاده‌اند؟!»

 

3-این موضع گیری روشن فائزه رفسنجانی، از این منظر نیز قابل اهمیت است، که این جریان خواسته یا ناخواسته به طور علنی نسبت خود با حضرت امام را هم روشن تر کرد. در حالی که جریان اشرافیت به ویژه در سال های اخیر سعی کرده اقدامات نادرست و انحرافی خود را به امام خمینی نسبت دهد و خود را پیرو آرمان های امام بنامد؛ این گونه مخالفت علنی و رسمی با مواضع و دیدگاه های قاطع حضرت امام، موجب می شود تا نسبت این جریان با راه امام، بیش از پیش مشخص شود.

 

عصر سیاست

انتهای پیام/