به گزارش یزد آوا به نقل از یزدرسا؛ حسن روحانی که امروز و به مناسبت روز کارگر در جمع کارگران سخنرانی می‌کرد، با اعتراض شدید آن‌ها مواجه شد. در حالی که روحانی در حال سخنرانی بود، کارگران حاضر در مراسم اعتراض‌شان نسبت به عملکرد دولت یازدهم فریاد زدند. آن‌ها شعار دادند: «عزا عزاست امروز/ روز عزاست امروز/ زندگی کارگر/ رو به فناست امروز» و «عزا عزاست امروز/ روز عزاست امروز/ جامعه کارگری/ صاحب عزاست امروز».

اعتراض کارگران در واقع به ناکارآمدی‌های دولت یازدهم در چهار سال گذشته بود؛ ناکارآمدی‌هایی که رکودی بی‌سابقه‌ بر کشور حاکم کرده و موجب شده هزاران کارخانه و مجموعه تولیدی در این چهار سال تعطیل شود و بسیاری از کارگران بیکار شوند. اعتراض‌ها در واقع به عملکرد ضعیفی است که خود دولتی‌ها هم ناخواسته به آن اذعان کرده‌اند.

به عنوان مثال: جناب روحانی در وعده های انتخاباتی خود در سال 92 ادعا کرده بود اگر در سال ده میلیون گردشگر وارد کشور شود فقط از راه گردشگری چهار میلیون شغل ایجاد می‌کنیم. معاون گردشگری سازمان گردشگری و میراث فرهنگی می‌گوید در بازه‌ی سه ساله‌ی 92 تا 95 حدود 20 میلیون گردشگر وارد کشور شده یعنی حدودا شش میلیون و هفتصد هزار در سال، یعنی نزدیک به دو سوم عددی که جناب روحانی می‌خواست. با این حساب باید فقط از مسیر گردشگری 2660000 شغل در کشور ایجاد شده باشد.

وزیر کار روز گذشته در دیدار کارگران با رهبر انقلاب گفته در دولت یازدهم حدود دو میلیون شغل ایجاد شده؛ یعنی اگر فرض کنیم حتی آمار جناب ربیعی صحت دارد، بازهم 660000 شغل کمتر از آن چیزی که قرار بود فقط از راه گردشگری به وجود بیاید، ایجاد شده است!

این در حالی است که طبق آمار مسئولان دولتی، رشد اقتصادی هم در سال نود و پنج 8 و به روایتی 11 درصد بوده است. مرکز آمار ایران چندی قبل عدد اشتغال خالص ایجاد شده در دولت را 397 هزار اعلام کرد، رقم "اشتغال خالص" از کم کردن آمار افراد بیکارشده از میزان اشتغالزایی جدید حاصل می‌شود. یعنی با فرض صحت گزارش وزیر کار، بیش از یک میلیون و ششصد هزار نفر در دولت یازدهم کار خود را از دست داده‌اند!

حال با این وضعیت، آیا می‌توان به جز شعارهای اعتراضی، انتظار دیگری از کارگران داشت؟! البته دولت اگر می‌خواست با شعارهای اعتراضی کارگران مواجه نشود، می‌بایست بجای کارگران ایرانی، این مراسم را با حضور کارگران چینی یا فرانسوی، برگزار می‌کرد. چرا که در آن شرایط، نه تنها خبری از شعارهای اعتراضی نبود، بلکه آن‌ها از جناب روحانی تقدیر هم می‌کردند!