یزد آوا؛ آیا در دهه‌ی هفتاد و در راستای سیاست کنترل جمیعیت شیعیان ایران، فقط به نصب تابلوهای فرزند کمتر، زندگی بهتر اکتفا شد؟ هرگز...
به این خبر تأسف بار که در ص 146 کتاب « کاهش جمعیت» مرحوم طهرانی آمده، توجه کنید:
جناب حجة الاسلام حاج سید مهدی رجایی فرزند حضرت آیت الله حاج سید محمد رجایی در روز چهارم صفر 1415 مطابق با 1373 شمسی برای بنده نقل کردند که:
مامایی که در بیمارستان‌های قم کار می کند، به خانم من گفته است: به خانم ها بگویید برای زایمان به بیمارستان‌ها مراجعه نکنند و در منزل با کمک قابله‌های سُنّتی زایمان کنند. چون به پرسنل بیمارستان¬ها دستور داده اند که هر زنی که برای زایمان مراجعه می کند اگر چه زایمان اولش باشد، به بهانه این که مادر در معرض خطر است، او را سزارین کنید و در ضمن لوله‌های او را ببندید و لازم نیست حتی به خود او بگویید که لوله‌های وی را بسته اید!
البته باور این گزارش برای من نیز دشوار است. مگر می‌شود حتی تصور کرد که در بُرهه‌ای از زمان، در این مملکت، زنانی که بار اول زایمانشان است، عقیم شده باشند؟! لذا تأیید این گزارش، نیازمند بررسی بیشتری است و کار چندان دشواری هم نیست؛ زیرا می‌توان از پزشکان و پرستارهای بیمارستان‌ها صحت و سُقم این قضیه را جویا شد. این احتمال هم هست که این دستور، سلیقه‌ی شخصیِ رئیس بی وجدانِ بیمارستان خاصی بوده که کاسه‌ی داغ‌تر از آش شده و خواسته در آن فضای ضدّ بچه‌دار شدن، خود شیرینی کرده باشد و در روند کاهشِ جمعیت نقشی بازی کند!
در همان صفحه‌ی 146 این خبر هم ذکر شده که:
مسؤول بیمارستان حضرت زینب(س) در مراسم افتتاح کلینیک تنظیم خانواده بیمارستان گفت: زنان بارداری که متقاضی بستن لوله رحم باشند، هزینه زایمان آنها اعم از سزارین و طبیعی، رایگان است!
جالب آن است که بدانید بیمارستان حضرت زینب مشهد، از بیمارستان های خیریه است که غالبا نیازمندان و فقیران به آن مراجعه می کنند
و در صفحه 147 می گوید: روزنامه خراسان در تاریخ 3 بهمن 1373 آورده است که:
کلیه‌ی خانواده‌های کم بضاعتِ دارای سه فرزند که قدرت باروری دارند، تنها پس از بستن لوله‌ی رحم و ارائه‌ی مدرک آن از سوی مراکز بهداشت، می توانند زیر پوشش کمیته های امداد امام درآیند!
و در صفحه 226 می گوید:
دیروز در همین مشهد مقدس، زنی از افراد مستمند تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی با بچه‌ی شیرخواره‌ی خود در بغل، به کمیته رفته بود تا سهمیه قوطی شیرخشک خود را بگیرد. به او گفتند: اول برو لوله هایت را ببند و سپس بیا تا به بچه‌ات شیر خشک بدهیم!
این یعنی: یک قوطی شیر خشک = دیه‌ی کاملِ یک انسان! چون دیه‌ی عقیم کردن مساوی با دیه‌ی قتل است
حالا معلوم شد که چرا رهبر انقلاب، این سیاستِ بیست ساله را یک خطا دانستند و مسؤولین را به طلب عفو و بخشش از خداوند متعال، دعوت نمودند؟

ادامه دارد...

محمد مسلم وافی