سرو ابرکوه؛

روزگارانی سهمیه جذب دانشجوی بومی در دفترچه انتخاب رشته آزمون سراسری ، آنچنان محلی از اعراب نداشت لذا مدیریت تشکل های سیاسی  کانون های فرهنگی، شوراهای صنفی و انجمن های علمی دانشجویی دانشگاه های دولتی بویژه در دانشگاه یزد، عمدتا به دست دانشجویان غیر یزدی بود اما پس از گذشت قریب به 15 سال از آن زمان و سهمیه بالای جذب دانشجوی بومی، باز هم مدیریت جنبش دانشجویی مراکز آموزش عالی  یزد به دست دانشجویان غیر بومی است که البته بنده نفیا یا اثباتا  بحثی در حسن یا ضعف بودن این موضوع ندارم.

واما این وضعیت تقریبا در دانشگاههای آزاد اسلامی یزد بالعکس می باشد یعنی عمده فعالین دانشجویی را دانشجویان بومی و یزدی تشکیل می دهند.
نکته جالبتر اینکه همین دانشجویان یزدی که در زادگاه خود آنچنان رغبتی به ورود در فعالیتهای فرهنگی سیاسی و دانشجویی در دانشگاه دولتی نشان نمی دهند نوعا از فعالترین اعضای جنبش دانشجویی در سایر دانشگاههای دولتی کشور هستند !

حال ماییم و چند سوال اساسی به بهانه 16 آذر :

1-  چه تفاوتی درفضای حاکم و نحوه مدیریت فرهنگی سیاسی دانشگاه های دولتی با دانشگاه های آزاد استان وجود دارد که چنین وضعیتی رقم خورده است؟

2-  سهم دانشگاه های دولتی یزد در نخبه پروری سیاسی برای استان بیشتر بوده است یا سهم دانشگاه های آزاد اسلامی و یا نوعا غیرانتفاعی؟

3-  در حال حاضر، آیا فیما بین مدیریت غیر بومی جنبش دانشجویی در یزد و عدم تاثیر گزاری مثبت بدنه دانشجویی بر معادلات فرهنگی ،سیاسی و اقتصادی استان رابطه معناداری وجود دارد؟

راستی آنچنان غرق در صغری و کبرای این مطلب شدم که پاک یادم رفت که بگویم :

دانشجویان عزیز،روزتان مبارک!

مهران فاطمی

جغرافیدان و فعال سابق دانشجویی دانشگاه یزد

انتهای پیام / ک