سرو ابرکوه، «استعداد ایرانی که می‌تواند یک موشک را از فاصله‌ ۲ هزار کیلومتری با خطای چند متری به هدف بزند حتماً می‌تواند در صنایع مهم دیگر هم از جمله نفت و گاز و تولید موتور خودرو و هواپیما و قطار، نوآوری و خلاقیت کند.»

این بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب در نخستین روز سال جدید است که در جمع زائران و مجاوران حرم رضوی(ع) ایراد شده و تامل عمیق در آن، پیشرفت کشور در ابعاد گوناگون از جمله عرصه تولید و صنعت را شتابی درخور خواهد بخشید.

تلخ است اما واقعیت دارد که به دلیل نگاه غیرقابل قبول برخی متصدیان دولتی -در سال‌های گوناگون- به استعدادهای انسانی و توانمندی‌های داخلی، ایران اسلامی در برخی زمینه‌ها نتوانسته به پیشرفت‌هایی متناسب با سرمایه‌های خدادادی و انسانی خویش دست یابد.

مقایسه دو صنعت موشکی و خودروسازی با یکدیگر می‌تواند شاهدمثال مناسبی برای تایید ادعای فوق‌الذکر باشد.

در حالی که نیروهای مسلح کشورمان در اوایل جنگ تحمیلی، حتی برای «شلیک» چند فروند موشک خریداری‌شده از کشورهای دیگر با معضل کارنابلدی مواجه بودند، اینک به چنان توانمندی و خلاقیتی دست یافته‌اند که موشک‌های پیشرفته‌ با برد دوهزار کیلومتری را خود طراحی و تولید می‌کنند؛ موشک‌هایی که غرش آن‌ها لرزه بر اندام دشمنان انداخته و خواب را از چشم اذناب آنان ربوده است.

این توانمندی فوق‌العاده که به برکت «مدیریت جهادی» در نیروهای مسلح و باورکردن و بارورساختن «استعدادهای داخلی» به دست آمده، باید چونان تابلویی الهام‌بخش، فراروی همه تصمیم‌سازان و کارگزاران در رده‌های بالا قرار داشته باشد تا افزون بر شعارهای جذاب، رویکرد خود را نیز برپایه اعتماد قلبی و عمیق به استعدادهای جوانان ایرانی قرار دهند و  به جای واردات بی‌برنامه محصولات صنعتی و یا استمرار تولیدات با کیفیت‌های ضعیف، برای شکوفایی پتانسیل‌های معتنابه داخلی و به تبع، خوداتکایی و ارتقای کیفیت تولیدات داخلی کمر همت بندند.

در این باره می‌توان به صنعت خودروسازی در داخل و «کارنامه غیرقابل قبول» آن در تولید خودروهایی با کیفیت مطلوب اشاره کرد. متاسفانه در حالی که چندین دهه از شکل‌گیری این صنعت در کشورمان می‌گذرد، همچنان بسیاری از خودروهای تولید داخل فاقد کیفیت مناسب و استانداردهای جهانی هستند و خریداران به طور معمول، باید با مشکلات متعدد و دور از شأنی در طول زمان دست و پنجه نرم کنند؛ مشکلاتی که با استمرار رویکرد کنونی، امید چندانی به رفع یا کاهش اساسی آن‌ها وجود ندارد.

بی‌گمان، آن «استعداد ایرانی که می‌تواند یک موشک را از فاصله‌ ۲ هزار کیلومتری با خطای چندمتری به هدف بزند حتماً می‌تواند در صنایع مهم دیگر هم از جمله نفت و گاز و تولید موتور خودرو و هواپیما و قطار، نوآوری و خلاقیت کند» و صدالبته شکوفایی این استعداد، منوط به «اراده واقعی» و فراهم آوردن «بسترهای مناسب» از سوی مسئولان و تصمیم‌گیران در میدان‌های مربوط است؛ چه در این‌صورت، جوانان برومند ایرانی همان‌گونه که توانسته‌اند درصنایع خارق‌العاده‌ای چون موشکی و هسته‌ای، جهانیان را به تعظیم وادارند، در صنایعی نظیر خودروسازی هم می‌توانند با تکیه بر نبوغ‌ خدادادی و توانمندی‌های داخلی گام‌هایی بزرگ رو به جلو بردارند و در پروسه زمانی نه‌چندان دور، بسیاری از آرزوهای ملت در این عرصه را جامه عمل پوشانند. خودباوری تصمیم‌گیران و اعتماد قلبی مسئولان به «ما می‌توانیم»، کلیدی است که می‌تواند انقلابی بزرگ را در صنعت خودروسازی رقم زند. به امید آن روز.

نویسنده: رضائیان

منبع: یزد رسا