به گزارش سرو ابرکوه، شب عید مبعث از لیالى متبرّکه است و در آن چند عمل است.

اوّل: شیخ در مصباح فرموده روایت شده از حضرت ابو جعفر امام جواد علیه السلام که فرمود همانا در رجب شبى است، که بهتر است از آنچه که می تابد بر آن آفتاب و آن شب بیست و هفتم رجب است که در صبح آن پیغمبر خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله به رسالت مبعوث گردید.

بدرستى که از براى عامل در آن شب از شیعه ما اجر عمل شصت سال است بخدمت آنحضرت عرض شد که عمل در آن شب چیست؟ فرمود: چون بجا آوردى نماز عشا را و به رختخواب رفتى پس بیدار مى شوى هر ساعتى که خواستى از شب تا پیش از نیمه آن و بجا مى آورى دوازده رکعت نماز، مى خوانى در هر رکعتى حمد و سوره اى از سوره هاى کوچک مفصّل و مفصّل از سوره محمّد است تا آخر قرآن پس چون سلام دادى در هر دو رکعتى و فارغ شدى از نمازها مى نشینى بعد از سلام و مى خوانى حمد را هفت مرتبه و مُعَوَّذَتَین را هفت مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و قُلْ یا اَیها الْکافِرُونَ هرکدام را هفت مرتبه و اِنّا اَنْزَلْناهُ و آیة الکرسى هر کدام را هفت مرتبه و بخوان در عقب همه این دعا را:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یکنْ لَهُ شَریک فى الْمُلْک وَلَمْ یکنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ کبِّرْهُ تَکبیراً اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُک بِمَعاقِدِ عِزِّک عَلَى اَرْکانِ عَرْشِک وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کتابِک وَبِاسْمِک الاْعْظَمِ الاْعْظَم الاْعْظَمِ وَذِکرِک الاْعْلىَ الاْعْلىَ الاْعْلى وَبِکلِماتِک التّامّاتِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ
پس بخوان هر دعائى که خواستى و مستحبّ است غسل در این شب و گذشت در شب نیمه نمازی که در این شب نیز خوانده مى شود.

دوّم: زیارت حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام که افضل اعمال این شب است و از براى آنحضرت در این شب سه زیارت است که در باب زیارات به آن اشاره خواهد شد انشاءالله.

سوّم: شیخ کفعمى در بلد الا مین فرموده که در شب مبعث این دعا را بخوانند:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُک بِالتَّجَلِىِ الاْعْظَمِ فى هذِهِ اللَّیلَةِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَالْمُرْسَلِ الْمُکرَّمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَنْ تَغْفِرَ لَنا ما اَنْتَ بِهِ مِنّا اَعْلَمُ یا مَنْ یعْلَمُ وَلا نَعْلَمُ اَللّهُمَّ بارِک لَنا فى لَیلَتِنا هذِهِ الَّتى بِشَرَفِ الرِّسالَةِ فَضَّلْتَها وَبِکرامَتِک اَجْلَلْتَها وَبِالْمَحَلِّ الشَّریفِ اَحْلَلْتَها اَللّهُمَّ فَاِنّا نَسْئَلُک بِالْمَبْعَثِ الشَّریفِ وَالسَّیدِ اللَّطیفِ وَالْعُنْصُرِ الْعَفیفِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ اَنْ تَجْعَلَ اَعْمالَنا فى هذِهِ اللَّیلَةِ وَفى سایرِ اللَّیالى مَقْبُولَةً وَذُنُوبَنا مَغْفُورَةً وَحَسَناتِنا مَشْکورَةً وَسَیئاتِنا مَسْتُورَةً وَقُلوُبَنا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَةً وَاَرْزاقَنا مِنْ لَدُنْک بِالْیسْرِ مَدْرُورَةً اَللّهُمَّ اِنَّک تَرى وَلا تُرى وَاَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الاْعْلى وَاِنَّ اِلَیک الرُّجْعى وَالْمُنْتَهى وَاِنَّ لَک الْمَماتَ وَالْمَحْیا وَاِنَّ لَک الاْخِرَةَ وَالاُْولى اَللّهُمَّ اِنّا نَعُوذُ بِک اَنْ نَذِلَّ وَنَخْزى وَاَنْ نَاءتِىَ ما عَنْهُ تَنْهى اَللّهُمَّ اِنّا نَسْئَلُک الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِک وَنَسْتَعیذُ بِک مِنَ النّارِ فَاَعِذْنا مِنْها بِقُدْرَتِک وَنَسْئَلُک مِنَ الْحُورِ الْعینِ فَارْزُقْنا بِعِزَّتِک وَاجْعَلْ اَوْسَعَ اَرْزاقِنا عِنْدَ کبَرِ سِنِّنا وَاَحْسَنَ اَعْمالِنا عِنْدَ اقْتِرابِ اجالِنا وَاَطِلْ فى طاعَتِک وَما یقَرِّبُ اِلَیک وَیحْظى عِنْدَک وَیزْلِفُ لَدَیک اَعْمارَنا وَاَحْسِنْ فى جَمیعِ اَحْوالِنا وَاُمُورِنا مَعْرِفَتَنا وَلا تَکلْنا اِلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِک فَیمُنَّ عَلَینا وَتَفَضَّلْ عَلَینا بجَمیعِ حَوایجِنا لِلدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَابْدَاْ بِاباَّئِنا وَاَبْناَّئِنا وَجَمیعِ اِخْوانِنَا الْمُؤْمِنینَ فى جَمیعِ ما سَئَلْناک لاِنْفُسِنا یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ اِنّا نَسْئَلُک بِاسْمِک الْعَظیمِ وَمُلْکک الْقَدیمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَغْفِرَ لَنَا الذَّنْبَ الْعَظیمَ اِنَّهُ لا یغْفِرُ الْعَظیمَ اِلا الْعَظیمُ اَللّهُمَّ وَهذا رَجَبٌ الْمُکرَّمُ الَّذى اَکرَمْتَنابِهِ اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَکرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَینِ الاُْمَمِ فَلَک الْحَمْدُ یا ذَاالْجُودِ وَالْکرَمِ فَاَسْئَلُک بِهِ وَبِاسْمِک الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکرَمِ الَّذى خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّک فَلا یخْرُجُ مِنْک اِلى غَیرِک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیتِهِ الطّاهِرینَ وَاَنْ تَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَ فیهِ بِطاعَتِک وَالاْمِلینَ فیهِ لِشَفاعَتِک اَللّهُمَّ اهْدِنا اِلى سَواَّءِ السَّبیلِ وَاجْعَلْ مَقیلَنا عِنْدَک خَیرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ وَمُلْک جَزیلٍ فَاِنَّک حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَکیلُ اَللّهُمَّ اقْلِبْنا مُفْلِحینَ مُنْجِحینَ غَیرَ مَغْضُوبٍ عَلَینا وَلا ضاَّلّینَ بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُک بِعَزاَّئِمِ مَغْفِرَتِک وَبِواجِبِ رَحْمَتِک السَّلامَةَ مِنْ کلِّ اِثْمٍ وَالْغَنیمَةَ مِنْ کلِّ بِرٍّ وَالْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَالنَّجاةَ مِنَ النّارِ اَللّهُمَّ دَعاک الدّاعُونَ وَدَعَوْتُک وَسَئَلَک السّاَّئِلُونَ وَسَئَلْتُک وَطَلَبَ اِلَیک الطّالِبُونَ وَطَلَبْتُ اِلَیک اَللّهُمَّ اَنْتَ الثِّقَةُ وَالرَّجاَّءُ وَاِلَیک مُنْتَهَى الرَّغْبَةِ فِى الدُّعاَّءِ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلِ الْیقینَ فى قَلْبى وَالنُّورَ فى بَصَرى وَالنَّصیحَةَ فى صَدْرى وَذِکرَک بِاللَّیلِ وَالنَّهارِ عَلى لِسانى وَرِزْقاً واسِعاً غَیرَ مَمْنُونٍ وَلا مَحْظُورٍ فَارْزُقْنى وَبارِک لى فیما رَزَقْتَنى وَاجْعَلْ غِناىَ فى نَفْسى وَرَغْبَتى فیما عِنْدَک بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

پس به سجده برو وبگو:
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى هَدانا لِمَعْرِفَتِهِ وَخَصَّنا بِوِلایتِهِ وَوَفَّقَنا لِطاعَتِهِ شُکراً شُکراً صد مرتبه

پس سر از سجود بردار و بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى قَصَدْتُک بِحاجَتى وَاعْتَمَدْتُ عَلَیک بِمَسْئَلَتى وَتَوَجَّهْتُ اِلَیک بِاَئِمَّتى وَسادَتى اَللّهُمَّ انْفَعْنا بِحُبِّهِمْ وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُمْ وَاَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ فى زُمْرَتِهِمْ بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ

و این دعا را سید براى روز مبعث ذکر کرد.

اعمال روز بیست و هفتم
از جمله اعیاد عظیمه است و روزى است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله در آن روز به رسالت مبعوث گردید و جبرئیل به پیغمبرى بر آن حضرت نازل شد و از براى آن چند عمل است:

اوّل: غسل

دوّم: روزه و آن یکى از چهار روزى است که در تمام سال امتیاز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال.

سوم: بسیار صلوات فرستادن.

چهارم: زیارت حضرت رسول و امیرالمؤ منین علیهما و آلهما السَّلامُ.

پنجم: شیخ در مصباح فرموده از رَیان بن الصّلت مروى است که حضرت امام جواد علیه السلام در زمانیکه در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و جمیع حشم آن حضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازده رکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا چهار مرتبه لا اُشْرِک بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه.

ششم: و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُ اللّهُ که فرموده بجا مى آورى در این روز دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد وسوره اى که آسان باشد و تشهّد مى خوانى و سلام مى دهى و مى نشینى و مى گوئى بین هر دو رکعتى:

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یکنْ لَهُ شَریک فى الْمُلْک وَلَمْ یکنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکبِّرْهُ تَکبیراً یا عُدَّتى فى مُدَّتى یا صاحِبى فى شِدَّتى یا وَلیى فى نِعْمَتى یا غِیاثى فى رَغْبَتى یا نَجاحى فى حاجَتى یا حافِظى فى غَیبَتى یا کافِىَّ فى وَحْدَتى یا اُنْسى فى وَحْشَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى فَلَک الْحَمْدُ واَنْتَ الْمُقیلُ عَثْرَتى فَلَک الْحَمْدُ وَاَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتى فَلَک الْحَمْدُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَآمِنْ رَوْعَتى وَاَقِلْنى عَثْرَتى وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى وَتَجاوَزْ عَنْ سَیئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذى کانُوا یوَعَدُونَ.

پس چون فارغ شدى از نماز و دعا مى خوانى هر یک از حمد و اخلاص و مُعَوَّذَتَین و قُلْ یا اَیهَا الْکافِرُونَ و اِنا اَنْزَلناهُ و آیة الکرسى را هفت مرتبه و بعد مى گوئى لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ هفت مرتبه و بعد مى گوئى هفت مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبَّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا و مى خوانى هر دعا که خواهى.

هفتم: در اقبال و در بعض نسخ مصباح است که مستحبّ است در این روز این دعا را بخوانند:

یا مَنْ اَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَالتَّجاوُزَ یا مَنْ عَفى وَتَجاوَزَ اُعْفُ عَنّى وَتَجاوَزْ یا کریمُ اَللّهُمَّ وَقَدْ اَکدَى الطَّلَبُ وَاَعْیتِ الْحیلَةُ وَالْمَذْهَبُ وَدَرَسَتِ الاْمالُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ اِلاّ مِنْک وَحْدَک لا شَریک لَک اَللّهُمَّ اِنّى اَجِدُ سُبُلَ الْمَطالِبِ اِلَیک مُشْرَعَةً وَمناهِلَ الرَّجاَّءِ لَدَیک مُتْرَعَةً واَبْوابَ الدُّعاَّءِ لِمَنْ دَعاک مُفتَّحَةً وَالاِْسْتِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِک مُباحَةً وَاَعْلَمُ اَنَّک لِداعیک بِمَوْضِعِ اِجابَةٍ وَللصّارِخِ اِلَیک بِمَرْصَدِ اِغاثَةٍ وَاَنَّ فِى اللَّهْفِ اِلى جُودِک وَالضِّمانِ بِعِدَتِک عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْباخِلینَ وَمَنْدُوحَةً عَمّا فى اَیدِى الْمُسْتَاْثِرینَ وَاَنَّک لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِک اِلاّ اَنْ تَحْجُبَهُمُ الاْعْمالُ دُونَک وَقَدْ عَلِمْتُ اَنَّ اَفْضَلَ زادِ الرّاحِلِ اِلَیک عَزْمُ اِرادَةٍ یخْتارُک بِها وَقَدْ ناجاک بِعَزْمِ الاِرادَةِ قَلْبى وَاَسْئَلُک بِکلِّ دَعْوَةٍ دَعاک بِها راجٍ بَلَّغْتَهُ اَمَلَهُ اَوْصارِخٌ اِلَیک اَغَثْتَ صَرْخَتَهُ اَوْ مَلْهُوفٌ مَکرُوبٌ فَرَّجْتَ کرْبَهُ اَوْ مُذْنِبٌ خاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ اَوْ مُعافىً اَتْمَمْتَ نِعْمَتَک عَلَیهِ اَوْ فَقیرٌ اَهْدَیتَ غِناک اِلَیهِ وَلِتِلْک الَّدعْوَةِ عَلَیک حَقُّ وَعِنْدَک مَنْزِلَةٌ اِلاّ صَلَّیتَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَقَضَیتَ حَوائِجى حَوائِجَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَهذا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکرَّمُ الَّذى اَکرَمْتَنا بِهِ اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَکرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَینِ الاُْمَمِ یا ذَاالْجُودِ وَالْکرَمِ فَنَسْئَلُک بِهِ وَبِاسْمِک الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکرَمِ الَّذى خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّک فَلا یخْرُجُ مِنْک اِلى غَیرِک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیتِهِ الطّاهِرینَ وَتَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَ فیهِ بِطاعَتِک وَالاْمِلینَ فیهِ بِشَفاعَتِک اَللّهُمَّ وَاهْدِنا اِلى سَواَّءِ السِّبیلِ وَاجْعَلْ مَقیلَنا عِنْدَک خَیرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ فَاِنَّک حَسْبُنا وَنِعْمَ الوَکیلُ وَالسَّلامُ عَلى عِبادِهِ المُصْطَفَینَ وَصَلَواتُهُ عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ اَللّهُمَّ وَبارِک لَنا فى یوْمِنا هَذَا الَّذى فَضَّلْتَهُ وَبِکرامَتِک جَلَّلْتَهُ وَبِالْمَنْزِلِ [الْعَظیمِ] الاْعْلى اَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلى مَنْ فیهِ اِلى عِبادِک اَرْسَلْتَهُ وَبِالْمَحَلِّ الْکریمِ اَحْلَلْتَهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ صَلوةً داَّئِمَةً تَکونُ لَک شُکراً وَلَنا ذُخراً وَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا یسراً وَاخْتِمْ لَنا بِالسَّعادَةِ اِلى مُنْتَهى آجالِنا وَقَدْ قَبِلْتَ الْیسیرَ مِنْ اَعْمالِنا وَبَلَّغْتَنا بِرَحْمَتِک اَفْضَلَ آمالِنا اِنَّک عَلى کلِّشَى ءٍ قَدیرٌ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ

مؤ لّف گوید: که این دعا را حضرت موسى بن جعفر علیه السلام خواند در آنروزى که آن جناب را بجانب بغداد حرکت دادند و آن روز بیست و هفتم رجب بود و این دعا از مَذْخُور ادعیه رجب است.

هشتم: سید در اقبال فرموده بخواند اَللّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُک بِالنَّجْلِ الاْعْظَمِ ((الدّعاء)) و این دعا به روایت کفعمى در اعمال شب این روز گذشت.

انتهای پیام/ ف