سرو ابرکوه،

اقتصاد مقاومتی، اکسیری است که می‌تواند معجزه کند و دوست و دشمن را به شگفتی وادارد‎؛ اما بشرطها و شروطها. نخستین شرط آن، باور قلبی و اهتمام جهادی مدیران و کارگزاران در سطوح گوناگون برای تحقق اقتصاد مقاومتی به تمام معناست. متاسفانه برخی مدیران و کارگزاران در رده‌های گوناگون از اقتصاد مقاومتی دم می‌زنند‎؛ اما رویکردشان آن‌گونه که باید وشاید، همنوا با گفتارشان نیست‎. طبیعی است مدیری که به عافیت‌طلبی و رفاه‌زدگی‌ خو گرفته باشد، نمی‌تواند کارگزار مناسبی برای پیشبرد اقتصاد مقاومتی باشد. به راستی چگونه می‌توان از مدیری که در ثروت‌های میلیاردی غوطه‌ می‌خورد و در منزل چند و چندین میلیاردی به سر می‌برد، انتظار داشت اقتصاد مقاومتی را دریابد و آن را در حیطه مسئولیتی خود پاس دارد؟

 برای پیشبرد اقتصاد مقاومتی به مدیرانی نیاز داریم که به‌واقع جهادی باشند‎؛ مدیرانی از جنس همان گمنامان عرصه دفاع مقدس که با کم‌ترین هزینه و امکانات، بهترین نتایج را استخراج می‌کردند‎؛ از جنس قاسم سلیمانی‌ها‏ وعزیز جعفری‌ها، از جنس چمران‌ها‏ و همت‌ها، از جنس حسن باقری‌ها وباکری‌ها‌

 از جنس همانان که با درایت خود، دشمن تا بن دندان مسلح و مستظهر به پشتیبانی ابرقدرت‌های وقت را ناکام گذاشتند و برای نمونه، با عبوردادن رزمندگان اسلام از اروند وحشی، بزرگ‌ترین تئوریسین‌های نظامی و عملیاتی جهان را به شگفتی واداشتند؛

 از جنس حسن طهرانی‌مقدم و یارانش که با دست خالی اما اراده‌ای انقلابی برآمده از نیروی ایمان‏، به چنان پیشرفت‌هایی در عرصه موشکی دست یافتند که نمایش بخشی از آن پیشرفت‌ها کافی است تا بدخواهان دین و دنیای ملت را از اندیشه تعرض بازدارد‎؛

 از جنس شهید شهریاری که «خودباور» بود و توانست غنی‌سازی بیست‌درصد را برخلاف همه مرثیه‌های نومیدکننده محقق سازد و برگ‌برنده‌ای کم‌نظیر را برای ایران در مصاف با نظام سلطه به ارمغان آورد‎؛

 از جنس برخی مسئولان ارشد دولت سابق که با روحیه انقلابی و جهادی کارهایی کردند کارستان؛ چنان که رهبری در آخرین دیدار دولت وقت با ایشان با علم به «نقاط ضعف و قوت» دولت و دولتمردان فرمودند: «در ۸ سال اخیر همه احساس و درک کردند که رئیس‌جمهور محترم و همکاران ایشان، با تحمل سختی‌ها، نسبت به همه دولت‌ها و دوره‌های دیگر، کارهای بسیار پرحجم و پرشتابی انجام می‌دهند که این واقعیت، نکته‌ برجسته و قابل تقدیری است» و شاید یکی از دلایل تحقق آن «کارهای بسیار پرحجم و پرشتاب» همین نکته‌ای است که رهبر فرزانه انقلاب هم به‌آن تصریح کرده‌ بودند؛ «بی‌اعتنایی به امتیازات، کار بی‌وقفه و خودداری از آسودگی و استراحت، امتیاز بزرگ این دولت است و همه‌ کسانی که درصدد قضاوت هستند، باید به این نکات باارزش توجه کنند.»

اقتصاد مقاومتی می‌تواند دشمنان را به عقب ‌راند و دندان فزون خواهی و طمع را در دهانشان خرد ‌کند، اگر همه با تمام توان وارد میدان شوند و کارگزاران به‌ویژه در سطوح بالا این سخن رهبری را نصب‌العین خود قرار دهند که «نیاز اصلی، عمل است» و «نباید این‌گونه باشد که در سخن از اقتصاد مقاومتی حمایت کنیم، اما در عمل، حرکت ما کُند باشد.»

نویسنده: مرتضی رضائیان

‎پایان پیام/ف