سرو ابرکوه به نقل از یزدرسا؛ وجود تناقض‌های متعدد از ویژگی‌های برجسته دولت یازدهم است. تناقض‌هایی که موجب می‌شود در مورادی حتی مسئولان ارشد دولتی نیز مواضع متضادی اتخاذ کنند. مثلا وزیر خارجه درباره تحریم‌ها یک حرف می‌زند و رئیس‌جمهور حرف دیگری را بیان می‌کند. یا مثلا وزیر اقتصاد چیزی می‌گوید و رئیس بانک مرکزی حرف دیگری را بیان می‌کند. وزیر بهداشت سخنی می‌گوید و وزیر رفاه حرفی در تضاد با آن بیان می‌دارد. وزیر صنعت مواضعی اتخاذ می‌کند بلافاصله بعد از آن مشاور رئیس‌جمهور در تضاد علنی با این صحبت‌ها، موضع‌گیری می‌کند.

در مواردی هم مسؤولان دولتی سخنانی را به زبان می‌آوردند که احتمالا توجه ندارند که این سخنان در تناقض با مواضع رئیس‌جمهور است. نمونه‌ی این نوع موضع‌گیری، به سخنان چند روز قبل محمود علوی وزیر اطلاعات دولت یازدهم مربوط می‌شود که در برنامه تلویزیونی شبکه استانی اصفهان سخنانی را به زبان می‌آورد که در واقع پاسخی درخور به ادعاهای مضحکانه چندی قبل رئیس‌جمهور است.

علوی درباره نحوه انتخابش به عنوان وزیر اطلاعات از سوی روحانی می‌گوید: «وقتی دکتر روحانی ما را برای همکاری صدا کرد به ایشان گفتم اقای دکتر ما اگر تبلیغ شما را کردیم، می‌خواستیم کار کشور به دست یک انسان عاقل[؟!] بیفتد! ایشان گفت من می خواهم زحمت وزارت اطلاعات را به شما بدهم؛ بنده گفتم آقای دکتر روحانی با چه سابقه‌ای می‌خواهید بنده را انتخاب کنید؟! بنده شناختی از این حوزه  ندارم.

پس از مقاومت من و اصرار ایشان دکتر روحانی گفت از چه می‌ترسی از خدا بخواه کمکت می‌کند. گفتم بله ولی از من حرکت از خدا برکت، من آورده‌ای ندارم. بعد آقای روحانی گفت: علوی تو آورده‌ای نداری؟ تو پسر حضرت فاطمه زهرا هستی. از مادرت کمک بخواه. فکر می‌کنی فرزندشان را رها می‌کنند و تنها می‌گذارند؟ این را که گفت من منقلب شدم و لرزه به بدنم افتاد و بغض کردم و اشک در چشمانم جمع شد. گفتم حالا که اسم مادرمو آوردی چشم! می‌پذیرم.»

این اظهارات علوی در حالی است که حسن روحانی قبل از انتخابات اسفند 94 و در اعتراض به ردصلاحیت برخی افراد با حمله به شورای نگهبان گفته بود: «آیا امیرالمؤمنین علی(ع) هم زمانی که می‌خواستند، حاکم و فرمانداری تعیین کنند، فقط به نماز شب خواندن، حضور او در نماز جماعت، پرداخت زکات و امثال این‌ها توجه می‌کردند و یا توانمندی، کاربلدی، مدیریت و فهم او از جامعه را نیز ملاک عمل قرار می‌دادند؟

حال آنکه امیرالمومنین (ع) حتی زیاد ابن ابی پدر عبیدالله زیاد را بخاطر تخصص و مدیریت او منصوب کردند و به اینکه نماز شب می‌خواند یا خیر نگاه نکردند.»

این نوع تناقض‌های حاکم بر دولتی‌ها به خوبی نشان می‌دهد که موضع‌گیری‌های رئیس‌جمهور و برخی مسؤولان دولتی بیش از آنکه مبتنی بر اصول باشد، نشأت گرفته از بازی‌های سیاسی و با اهداف سیاسی صورت می‌گیرد. چرا که اگر واقعا همان‌گونه که روحانی ادعا کرده، تخصص و مدیریت در نصب مدیران برای او موضوعیت دارد پس این سخنان جناب علوی دیگر چیست؟!

بگذریم که فارغ از این سخنان، عملکرد بسیاری از مدیران و وزرای ناکارآمد و فرتوت و استانداران کهنسال و بی‌کفایت حاضر در دولت، خود نمونه بارزی از میزان پایبندی روحانی به تخصص و توان مدیریتی در گزینش افراد است!