به گزارش سرو ابرکوه، وصف حال منتظران در ماه مبارک رمضان را در شعر « خم محراب » از علیمراد پوررضایی بخوانیم.

"ابرويِ خمِ يار" به مانندِ كمان است

از هر مژه اش تير به هر سوي پَران است

در دشت به طنازي و با جلوه خرامد

گويي كه به قامت چو يكي سروِ روان است

دل ها همه شد در گروِ زلفِ سياهَش

عشاق به دنبالِ سرش نيك دوان است

هر دل به اميدي برود در پيِ بازار...

آن را كه نصيب است همي حدس و گمان است

چون مُشك ببويد خود و عنبر بطراود

"آن را كه عيان است چه حاجت به بيان است"

ما منتظرِ آمدن ِ آن مهِ تابان . . .

حالِ دلِ شيدا صفتان نيز چنان است

هر ماه بشد در پيِ ماهِ دگر و ليك

روشن نشد اين چشم و هم اكنون رمضان است

شد حاجتِ ما در گروِ لطفِ الهي

هم صبر زكف، ‌عمر تلف،‌ دل نگران است

عمری به سرِ راه نشستیم وُ نیامد

وین غصه وُ  این هجر به این سینه گران است

آن يار كه در باورِ مردم بنشسته . . .

او منجيِ اين عالم و اوضاعِ جهان است

"پوري" به خمِ ابرويِ محراب ستاده

گويا سحر و وقت نماز است و اذان است

شاعر: علیمراد پوررضایی