به گزارش سرو ابرکوه به نقل از یزدامروز، یکی از مهمترین دغدغه های جامعه مسئله معیشت و تامین نیازهای زندگی است. از آنجا که اقتصاد یکی از مولفه های مهم و حساس در هرکشوری است برنامه ریزی دقیق و تلاش برای مدیریت آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

اواخر دیماه امسال بود که خبر اجرایی شدن برجام ولغو تحریم های ظالمانه علیه ایران سوژه اصلی رسانه ها قرار گرفت و افکار جهانی را به خود معطوف ساخت؛ خبری که ساعتی پس از انتشار آن واکنش رئیس دولت تدبیر و امید را در پی داشت .

رئیس جمهوری اسلامی ایران در بخشی از سخنان خود خطاب به ملت ایران گفت:

«از امروز پولهایی که از آن ملت ایران و در بانکهای خارجی بود و قفل نابجایی به نام تحریم بر آنها زده شده بود در اختیار ملت ایران برای فعالیتهای اقتصادی قرار می‌گیرد و پسا تحریم می‌تواند شرایط خوبی را برای اقتصاد ما فراهم کند»

اما با گذشت بیش از یک ماه از اجرایی شدن برجام نه تنها اقتصاد کشور شرایط بهتری را به خود ندیده است بلکه به نظر می رسد روز به روز این شرایط سخت تر هم خواهد شد.

در حالی که غذا، پوشاک و مسکن از اصلی ترین  نیازهای مردم به حساب می ایند و دولت ها در همه جوامع باید برای تامین این نیازهای اساسی جامعه تدبیری بیندیشند، متاسفانه در کشورما نه تنها به دو مقوله پوشاک و مسکن توجه مناسبی نشده که بحث در این مجال نمی گنجد، بلکه در تامین مواد غذایی نیز مشکلات زیادی دیده می شود.

هر ساله در روزهای پایانی سال شاهدیم که بر سرحقوق و دستمزد کارمندان و کارگران بلوا به پا می شود اما در نهایت زندگی اقتصادی کارمندان و کارگران را تغییر نمی دهد چرا که اعمال افزایش حقوق ها با گرانی نرخ کالاهای اساسی در سال جدید برابر است و گرانی با افزایش حقوق ها همخوانی ندارد و همواره جلوتر حرکت می کند حتی اگر نرخ تورم روی کاغذ کم شود و یا تغییر نکند.

اگر در هفته های اخیر یعنی پس از اجرای برجام، به مغازه ها سرزده باشید حتما متوجه گران تر شدن کالا ها شده اید که در این میان افزایش قیمت مواد غذایی  و میوه جات ملموس تر است.

این روزها افزایش خیره کننده قیمت پیاز موجبات شگفتی و ناراحتی مردم به ویژه قشر زحمتکش و کم درآمد کارگران را فراهم آورده است.

هر چند که گرانی پیاز، سیب زمینی، گوجه فرنگی و برخی اقلام دیگر در فواصل مختلف و دولت های متعدد امری تکراری است اما مدیریت غلط در میزان عرضه و تقاضا سبب شده که چوب ان بر شانه مردم فرود اید .

در سال های اخیر عدم مدیریت بازار عرضه و تقاضا سبب شده  که یا  کشاورزان برای جلوگیری از ارزان شدن فاحش قیمت محصولات خود، مجبور به دفن آن شوند و یا بازار با کمبود محصول مواجه شده و قیمت ها بی حدوحصر افزایش یابد!

البته گفتنی است وجود سیستم دلال بازی و واسطه گری نقش عمده ای در این فراز و فرود ها داشته و برای کشاورزان جز رنج و زحمت حاصلی نداشته است.

سوال اینجاست که دولت تدبیر و امید که از یکسو با وعده های بسیار، توانست اعتماد مردم را به خود جلب کند و از سوی دیگر در دوران انتخابات و پس از روی کارآمدن بسیاری از مشکلات کشور و مردم را به سوء مدیریت دولتمردان سابق نسبت می داد چگونه است که با بهره مندی از مدیران با تجربه و موی سپید کرده نتوانسته در مدت 30ماه کشورداری و پس از اجرای شدن برجام  بر مشکلات اینچنینی فائق بیاید؟

در این میان ممکن است برخی بگویند اجرای برجام قرار است رونق اقتصادی و کاهش تورم را در پی داشته باشد که امری زمان بر است. این حرف تا حدودی منطقی و درست است اما انتظار مردم این بود که اگر برجام قیمت ها را سریعا کاهش نمی دهد و یا رونق افتصادی را در این مدت به وجود نمی آورد حداقل از رشد تورم و گران شدن اجناس جلوگیری کند ؛ که متاسفانه چنین نشد و امید مردم برای برون رفت از مشکلات اقتصادی به نا امیدی گراییده است

امید است دولت یازدهم که با شعار تدبیر و امید بر مسند قدرت تکیه داده است به جای نگاه غیرقابل قبول  به مشکلات معیشتی مردم تمام هم و غم خود را برای رفع دغدغه های مادی و معیشتی آنان به کار بندد ودولتمردان آن فراموش نکند که یک سال و نیم دیگر باید مجددا برای جلب اعتماد مردم تلاش کنند.