سال آینده بازی‌های آسیایی کره‌جنوبی را پیش‌رو خواهیم داشت. جایی که ابتدا باید از عنوان چهارمی خود دفاع کرده و اگر شد نیم‌نگاهی هم به رتبه سوم داشته باشیم. کاری که بسیار دشوار و البته با شرایط موجود غیر ممکن به نظر می‌آید. کره جنوبیِ میزبان برای رسیدن به چینِ دست نیافتنی، به مدال‌های طلای ایران در کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو نیاز داشته و به آنها حمله‌ور می‌شود. این در حالی است که طبق نظرات کارشناسان، ایران برای تکرار عنوان چهارمی خود باید تعداد 20 مدال دوره گذشته را به حدود 30 افزایش بدهد. طلاهای ما در دوره گذشته در رشته‌هایی بود که کره‌ای‌ها هم مدعی بودند. این نکته‌ خطرناکی برای ورزش کشور است. از سوی دیگر مشکلات عدیده مالی فدراسیون‌های ورزشی در راستای آماده سازی تیم‌های خود برای حضور در این بازی‌ها که دست‌کمی از المپیک تابستانی ندارد سدی دیگر برای کمیته‌ای است که از امروز تیمی جدید را در راس خود می بینید. کمیته‌ای که نتوانسته در سال جاری و سال گذشته بودجه کامل خود را دریافت کند و قطعا با توجه به مشکلات موجود برای تحقق این امر هم در ادامه را  با مشکلاتی روبه‌رو خواهد بود. کیومرث هاشمی قطعا آزمون دشواری در گام اولش پیش‌رو دارد. او پس از انتخابش گفت: حدود 14 ماه از برنامه‌ها عقب هستیم و با توجه به اینکه در سال آینده بازی‌های آسیایی و مسابقات غرب آسیا و چند رویداد دیگر را در برنامه داریم این عقب ماندگی را باید هر چه زودتر با برنامه‌ریزی جبران کنیم. هاشمی به خوبی از وخامت اوضاع مطلع است و باید در قواره شخص اول کمیته ملی المپیک برنامه‌ریزی برای جبران این عقب ماندگی را انجام دهد و نکته مهم‌تر این است که کمیته ملی المپیک چه برنامه‌ای برای آینده  دارد؟ اینها مواردی است که برای رسیدن به موفقیت باید مدنظر مسئولان جدید کمیته ملی المپیک باشد.