سرو ابرکوه؛ جمهوری اسلامی ایران، حکومتی است که از همان آغازین روزهای استقرار خود تاکیدی ویژه بر نقش‌آفرینی مردم در اداره امور داشته و این مهم را نه‌ فقط در گفتار، بلکه در رویکرد خویش نشان داده‌ است. برگزاری هر سال یک انتخابات(به طور متوسط) در کشور و انجام همه‌پرسی تنها چندماه پس از سرنگونی رژیم طاغوت، گواهی روشن بر این ادعا و تاکیدی است بر جایگاه برجسته آرای مردم در نظام مبتنی بر مردم‌سالاری دینی.

به طور طبیعی هر حکومتی برای راه‌یابی افراد به نهادهای تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز، معیار و سازوکارهایی درنظر می‌گیرد. جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده کلی مستثنا نیست و صدالبته بر خلاف حکومت‌های دیگر، معیارهای موردنظر را نه بر اساس تمایلات قدرت‌طلبانه، بلکه برپایه موازین دینی و عقلی درنظر گرفته و در این زمینه شورای نگهبان متشکل، نقشی برجسته ایفا می‌کند.  

تامل در عملکرد شورای نگهبان در دوره‌های گوناگون انتخابات نشان می‌دهد که این شورا بی‌اعتنا به جناح‌بازی‌های متعارف، در چارچوب موازین به انجام وظیفه پرداخته است و برخی ادعاها برای زیرسؤال بردن این رویکرد شورا، نزد اهالی انصاف محلی از اعراب ندارد. این مهم همواره از جمله در مرحله بررسی صلاحیت نامزدهای مجلسین شورای اسلامی و خبرگان برای انتخابات پیش رو به خوبی مشهود است؛ چه‌این‌که شورای نگهبان بدون توجه به شخصیت فردی و جایگاه نامزدها، صلاحیت آن‌ها را بررسی کرده و در این راستا ابایی نداشته است تا حتی درباره شخصیت‌هایی موجه چون حضرات صدیقی(امام جمعه موقت تهران و استاد برجسته اخلاق)، آقاتهرانی، طائب و ... نیز به اعلام «عدم احراز صلاحیت» اقدام کند؛ عدم احرازی که البته مربوط به «صلاحیت علمی در حد اجتهاد» لازم است.

با این همه جای شگفتی است که برخی رسانه‌ها و جریان‌های سیاست‌زده با چشم‌بستن بر موارد فوق‌الذکر و به جای تمکین در برابر قانون، با استناد به «عدم احراز» یا «ردَ» صلاحیت نامزدهای مطبوع خود، به غوغاسالاری علیه شورای نگهبان روی‌ آورده‌اند. در این باره می‌توان به رویکرد رسانه‌های مورداشاره درباره نامزدی حجت‌الاسلام سیدحسن خمینی اشاره کرد. متاسفانه علیرغم دعوت عام شورای نگهبان و مساعدت‌های بعدی، ایشان در آزمون احراز صلاحیت علمی شرکت نکرد و به‌تبع، شورای نگهبان نیز نتوانست صلاحیت علمی وی را احراز کند. بنابراین اندکی تامل منصفانه فارغ از سیاست‌زدگی نشان می‌دهد که وقتی شورای نگهبان نمی‌تواند صلاحیت حجت‌الاسلام صدیقی امام جمعه موقت تهران را احراز کند، دور از کیاست است که عدم احراز صلاحیت نامزدهای دیگر را در قالب‌های تنگ جناحی به ارزیابی نشست.

جای شگفتی است که رسانه‌هایی خاص، در هفته‌های گذشته به جای تشویق و تاکید بر شرکت نامزد موردنظرشان در آزمون بررسی صلاحیت علمی-همچون صدها نامزد محترم دیگر که متواضعانه در آن شرکت کرده بودند- به دنبال إعمال فشار بر شورای نگهبان و اخذصلاحیت به هر قیمتی بوده و هستند.

کاش برخی نامزدهای محترم و حامیانشان، از حجت‌الاسلام و المسلمین صدیقی درس تکلیف‌مداری می‌آموختند که پس از آگاهی از نتایج بررسی صلاحیت‌ها، با توصیه به رعایت کردن قانون توسط کسانی که احراز صلاحیت‌‌ نشده‌اند، گفت: این افراد اگر مؤمن هستند بگویند"الهی رِضاً بِرضِائکَ" زیرا این عدم احراز صلاحیت به معنی این نیست که آن‌ها، آدم‌های بدی بوده‌اند.  این استاد اخلاق با بیان این‌که عدم احراز صلاحیت به معنای اهانت به این افراد نیست، افزود: کسانی که مؤمن باشند تسلیم این نظر خواهند بود و کسانی نیز که غیر مؤمن هستند آمده‌اند شانتاژ کنند. این استاد حوزه علمیه همچنین تاکید کرده است: فلسفه‌ ثبت‌نام‌های پر تعداد برخی افراد نیز این بوده است که علیه شورای نگهبان فضایی را به وجود آورند؛ البته عده‌ای نیز «ناآگاهانه» با افرادی که به صورت تعمدی هجمه ایجاد کرده، همراهی می‌کنند.

واقعیت این است که برخی رسانه‌ها و گروه‌های خاص در داخل، هم‌آوا با رسانه‌های خارجی می‌کوشند تا جایگاه رفیع مجلس خبرگان را به جولانگاه قدرت‌طلبی‌های سیاسی تنزَل دهند و با کاستن از قداست این نهاد برجسته و با چاشنی شنانتاژ و فضاسازی، به تدریج افراد موردنظر خویش را هرچند در تعداد اندک به این مجلس گسیل دارند و آرام‌آرام اهداف خویش را در سطوح عالی پی‌ گیرند؛ غافل از این که فقهای برجسته عضو شورای نگهبان و از جمله آیت‌الله جنتی، دبیر محترم شورا، نشان داده‌اند که در بررسی صلاحیت نامزدها به‌ویژه نامزدهای مجلس خبرگان، به چیزی جز تکلیف قانونی و شرعی خویش نمی‌اندیشند و هیچ‌گاه تحت تاثیرجنگ روانی و فضاسازی‌های رسانه‌ای، از مصالح عالی نظام و عمل به تکلیف خود کوتاه نمی‌آیند. تا باد چنین بادا.

نویسنده: مرتضی میبدی