به گزارش سرو ابرکوه به نقل از صبح تفت؛ فتنه سال 1388 بی شک یکی از مهمترین اتفاقاتی است که در دهه اخیر اتفاق افتاده است و مسلما نباید به فراموشی سپرده شود. چنانچه زیبایی و تب و تاب ابتدای آن سال را دوباره مرور کنیم به معنای واقعی کلمه شور و هیجان انتخاباتی را حس خواهیم کرد.

همواره اکثر مسئولین و به خصوص رهبر انقلاب امام خامنه ای، بر پر شور بودن انتخابات و حضور حداکثری در انتخابات تاکید داشتند.

پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بسیار خوب این امر محقق شد و شرایط به گونه ای پیش رفت که یکی از پرشورترین رای‌گیری‌ها در این سال رقم خورد. انتخاباتی که نظیرش را حتی در کشورهایی که از مدعیان دموکراسی هستند نیز نمی‌توان پیدا کرد. انتخابات آن سال برای دشمنان ایران مثل یک زلزله سیاسی بود چراکه پس از گذشت سی سال به هیچ عنوان انتظار آن درصد از مشارکت را نداشتند. مشارکتی که نشانه امید به آینده کشور، اعتماد به نظام و احساس آزادی در همه مردم بود.

هرچند هیچکس انتظار نداشت که در آن انتخابات همه یک رای و هم عقیده باشند ولی عده ای نتوانستند نتیجه این مردم سالاری دینی را تاب بیاورند و شیرینی این جشن ملی را در کام ملت ایران تلخ کردند و کشور را تا مدت ها در لبه پرتگاه نگه داشتند. اکنون که سال‌ها از آن فضا و التهاب ماجرا فاصله گرفته ایم و بسیاری مسایل روشن شده است شاید بهتر بتوان هدف دشمنان از آن همه نیرو و هزینه ای که صرف کردند را دریافت.

دشمن بزرگترین سرمایه جمهوری اسلامی را نشانه رفته بود. در آن شرایط دشمن قصد داشت اعتماد مردم به نظام را متزلزل کند. کم‌شدن اعتماد، باعث کم شدن حضور ملت در تمامی صحنه ها میشد و آن نیز مشروعیت نظام را کم می‌کرد. دشمن بزرگترین هدف را انتخاب کرده بود و آنچه رخ داد نمایشی بود برای نیل به هدفش که متاسفانه بسیاری از خواص آگاهانه یا سهوی بهترین نقش را در زمین دشمن بازی کردند.

همان ها که حتی چندین ماه قبل از انتخابات به طبل تقلب کوفتند و شرایط جامعه را بر خلاف صلاح کشور و ملت برای دشمن آماده نمودند.

رهبر انقلاب از همان ابتدای کار، همه کاندیداهای انتخایات را در درون نظام و جزو عوامل نظام معرفی کردند و اختلاف‌ها را درون نظام تعریف کردند و از همه طرفین دعوا خواستند تا اگر شکایت و حتی شبهه ای دارند طبق قوانین و از راههای قانونی پیگیری نمایند. رهبر حتی به آنها گوشزد کردند که دست دشمن را در این ماجرا ببینند و آنها را از اینکه عامل هرج و مرج باشند بر حزر داشتند. ولی گویا برخی اصرار داشتند تا هر طور که شده نقشه دشمن کامل پیاده شود.

بسیار کوته بینانه است که فکر کنیم هدف از آن همه آشوب و بی نظمی فقط بحث رای آوردن یک نفر یا رد شدن شخص دیگری باشد. پس از اعتراضاتی که همان اوایل رخ داد شورای نگهبان طبق قانون فرصت داد تا سندی برای اثبات تقلب در انتخابات ارائه نمایند که هیچ سند قابل دفاعی ارائه نشد که اگر داشتند گوش فلک را کر می‌کردند. البته استدلال های متفکرانه برخی عوامل دخیل در فتنه مبنی بر عدم رای دادن مردم لرستان به فردی غیر از داماد لرستان را همه به خاطر دارند. حتی شورای نگهبان آمادگی خود برای بازشماری ده درصد از صندوق ها به انتخاب کاندیداها را هم اعلام کرد ولی چون همه این افراد خود قبلا از تمام ساز و کار انتخابات و عدم امکان تقلب سازماندهی شده در فرآیند رای گیری اطلاع داشتند از این مورد نیز منصرف شدند.

از طرفی بسیاری از فعالین فتنه که بعد از آن ایام در مورد انتخابات صحبت می‌کردند صراحتا موضوع تقلب را نفی می‌کردند و خودشان از رمز عملیات بودن تقلب گفتند.

یکی از همین عوامل اعتراف میکند که در انتخابات، تقلب عمده ای که نتیجه را دگرگون کند، رخ نداده است و فاش می‌کند که بحث تقلب همه ماجرا نبوده است. او در پاسخ به این سوال که با ابطال انتخابات هم بار دیگر در انتخابات کاندیدای آنها شکست می‌خورد پس فایده این طرح چه بود، گفت:" اگر نظام ابطال انتخابات را می پذیرفت، آنگاه ما با بحث عدم صلاحیت شورای نگهبان و وزارت کشور و به طور کلی نهادهای نظام را برای برگزاری مجدد انتخابات، دنبال میکردیم و نظام را به ساز و کار دیگری که لازمه آن تعویق یک ساله انتخابات بود، وادار میکردیم. در این یک سال طبعا نهادهای نظام به خصوص دولت به تعلیق در می آمد و اوضاع از کنترل نظام خارج می شد، آنگاه در این یک سال ما زمینه تغییرات اساسی در نظام را فراهم میکردیم."

هر چند طی حدود هشت ماه، از انتخابات تا نهم دی ماه 1388، رهبر و بسیاری از مردم صبر نمودند تا افرادی که عامل این ناآرامی ها بودند از رفتار غیرمنطقی خود دست بردارند ولی متاسفانه بسیاری از خواص نخواستند خود را درورن نظام ببینند. آنها خود را از ملت جدا نمودند و سرانجام در نهم دی آن سال صبر مردم لبریز شد و با حضور حماسی خود در راهپیمایی آن روز تمام غائله را جمع نمودند.

همانطور که مشهود بود دشمن با تمام قوا وارد میدان شده بود و از عوامل داخلی خود بهترین استفاده را کرد ولی از آنجا که اعتماد ملت ما به خدا و امام زمان بوده است این حرکت دشمن به ضرر خود او شد و سند جنایت دیگری در صفحه تاریخ کشور ما به نام او ثبت گردید.

از اول انقلاب تا امروز که بیش  از 35 سال میگذرد جمهوری اسلامی حوادث گوناگونی را از سر گذرانده است، حوادثی که بعضی از آنها می توانست یک ملت و یک نظام را از جا بکند. اما این کشتی استوار که متکی به ایمان ملت و رهبری ولی فقیه بوده است در طوفان های گوناگون استوار به مسیر خود ادامه داده است و بی شک این نشانه رحمت الهی است.

نویسنده: محمدرضا حقجو

انتهای پیام/م*