به گزارش سرو ابرکوه به نقل از  نسیم صادق، صنايع دستي بيانگر صنعت و هنر نياكان و نمايشگر ذوق و هنر مردم هر دیار است. در روزگاران گذشته، صنايع دستي به عنوان پديده اي تمام عيار در هر عهد حضور فعال داشته است. در ايامي كه ماشين بوجود نيامده بود و حتي در دوراني كه حضور آن به گستردگي امروز نبود صنایع دستی بود كه حامي تمامي استعدادها و آفرينش هاي سازندگي بشر بود.

يكــي از كارهــايي كــه در زمــان خــود ســخت و طاقت فرسا بود، ريسيدن پنبه و پشم و تبديل آن بـه نـخ تابيده و يكدست براي بافتن پارچه مورد نيـاز در اغلـب شهرها و روستاهاي كشورمان ازجمله اشکذر بود.

هنر"چرخ ریسی" میراث معنوی فراموش شده در قلب محله های قدیمی اشکذر تنها در خاطر هنرمندان سالخورده این شهر کویری زنده است.

در اشکذر تا حدود بيست سال پيش در شب هاي بلنـد و سرد زمستان، خانم ها به «چرخريسون» مـي رفتنـد و بـا چرخ دستي پنبه زده شده را به نخ تبديل مي كردند تـا بـا اين كار كمكي به اقتصاد خانواده كنند و بـاري از دوش همسرشان بردارند.

نحوه کار آن نیز به این شکل بود که کرک شتر بعد از چیده شدن شسته و خشک میشد و قسمتهای نامرغوب ان جدا را جدا می کردند و قسمتهای مرغوب تر توسط زنان خانه دار در چند مرحله موکشی شده و بعد توسط دستگاه برش و حلاجی میشد.

کرک حلاجی شده توسط چرخ های نخ ریسی دستی به نخ تبدیل و به شکل دوک در آمده و بافنده دوک‌های آماده را با چرخ دستی بر روی ماسوره می پیچند و در هنگام بافت داخل ماکو جای می دهند.

چرخ ریسی قدمتی به اندازه تاریخ این شهر دارد اما امروزه افراد کمی با این هنر اشنایی دارند و چرخ ریسان اشکذری اکثرا سالخورده و مسن هستند که باید با معرفی این هنر زیبا و سنتی و ایجاد ظرفیت و فضای کارگاهی مناسب توجه هنرمندان جوان را به ان جلب کرد که دیگر شاهد فراموشی هنرهای کهن سرزمین تاریخی مان نباشیم .

انتهای پیام/