به گزارش سرو ابرکوه به نقل از یزد رسا، با برپایی هشتمین نمایشگاه کتاب یزد به عنوان یک رویداد فرهنگی این روزها تب و تاب خرید کتاب با تخفیف و ارزان همه جا نقل مجلس است.
اگر سری به نمایشگاه کتاب یزد زده باشید در نگاه اول غرفه های با کتب نفیس–بهتر بگوییم گران قیمت-، حضور مردمی که برای خرید ارزان تر در صف تهیه بُن ایستاده اند و همچنین بحث و تبادل نظر با فروشنده که چه کتابی قشنگ تر است! به طور کلی منظره خوبی را از این نمایشگاه به نمایش گذاشته است.

حضور ناشران انقلابی و عرضه کتب نقیس مذهبی چون دیوان کم یاب امام(ره)، برگزاری کارگاه های معرفی و نقد کتاب و ارائه کارت بن تخفیف را می توان نقاط قوت هشتمین نمایشگاه کتاب یزد دانست.  

اما با کمی تأمل در ایستگاه راهنمای خریدار یا همان غرفه «از من بپرسید» می توان فهمید که تقاضا برای برخی کتاب ها زیاد است اما غرفه ای برای عرضه آن نیست یا به ندرت پیدا می شود.
به طور مثلا اگر متقاضی خرید کتب شهید چمران و شهید مطهری در این نمایشگاه باشید که حقیقتا متقاضی آن هم کم نیست، شاید بتوانید تنها در یک یا دوغرفه از نمایشگاه دنبال آن بگردید و اگر در جست و جو خود مُصر باشید، یا آن کتابی که پِیَش هستید پیدا نمی کنید یا به شما لوح فشرده! آن را پیشنهاد می کنند.
اگر خواننده رمان های خارجی هستید نمایشگاه کتاب یزد منبع خوب این دسته از رمان ها است، هر چند ایران از نویسندگان بسیار خوب رمان بی بهره نیست اما متأسفانه در این نمایشگاه نمی توان سراغ چندانی از آن ها گرفت و رمان های خارجی بسیار بیشتر از رمان های ناب ایرانی خونمایی می کنند.
جالب تر اینکه اگر هم هوادار رمان ایرانی باشید و برای یافتن آن ها پافشاری کنید، باز غرفه داران و فروشندگان علیرغم اینکه برخی رمان های ایرانی را به نمایش گذاشته اند کتاب بابالنگ دراز، جین ایر، الیورتویست و ربه کا را به شما معرفی می کنند!
علیرغم پیشنهاد فروشنده باز هم اگر  بر خرید همان چند رمان ایرانی اصرار داشته باشید، چاپ نفیس و قیمت بالای بیست هزار تومان! رمان های ایرانی شما را از خریدن آن ها باز می دارد و در انتها به انتخاب چند کتاب پائولو کوئیلو راضی می شوید!
البته کتاب هایی هم هستند که به دلیل بازار داغ آن ها در میان دانشجویان به هر گروه سنی پیشنهاد می شود! مانند کتاب «بی شعوری»! که به بیشتر غرفه ها اگر سر بزنید این دشنام به عنوان کتاب برتر و پر فروش به شما معرفی می شود و حکم سیگار را دریک سوپرمارکت دارد...

اما اگر به عنوان یک فرد انقلابی، شخص کتابخوانی باشید حتما به اینکه رهبر معظم انقلاب در سال  به چه کتاب هایی عنایت بیشتری دارند توجه می کنید و حداقل از تقریظ ایشان بر کتاب ها می توانید بفهمید چه کتبی مورد تأیید ایشان است مانند کتاب «من زنده ام» که بسیار محدود در نمایشگاه کتاب یزد یافت می شود.
اما عکس این موضوع هم وجود دارد یعنی هستند کتاب هایی که رهبر معظم انقلاب به صراحت در خصوص دروغ بودن یا غلط بودن آن کتاب سخن گفته اند و تا جایی که حتی برخی از آن ها توقیف هم شده اند.
یکی از این کتاب ها، کتابی با عنوان «دلِ سگ» است که متاسفانه آن را به عنوان یکی از کتب عرضه شده در نمایشگاه یزد می توان یافت.
«دل سگ» کتابی رمانی است از میخائیل بولگاکف نویسندهٔ روسی که آن‌را بین ژانویه و مارس ۱۹۲۵ نوشت وحتی تا سال ۱۹۸۷ در اتحاد جماهیر شوروی امکان انتشار پیدا نکرد.
این کتاب در ایران در دهه شصت ترجمه شد اما حق انتشار چندانی نداشت و تا قبل از سال 92 کتاب کمیاب یا نایابی به شمار می آمد چراکه با موضوع ضد انقلابی خود حتی در دوران استالین در شوروی کمونیستی حق انتشارش داده شد.

این رمان در ایران نقد و نظرهای متفاوت و بعضاً متضادی را برانگیخت،  امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدارشان با هنرمندان در تاریخ چهارم آذر ماه 1370 خورشیدی ضمن پیش کشیدن هنر انقلابی، این رمان را با دیگر رمان‌های انقلاب شوروی قیاس می‌کند و تلویحاً علت این را که رمان به توفیق درخور خود نرسیده، مخالفت با نفس انقلاب می‌داند.

ایشان فرمودند: « من در مقوله‌های سینمایی و هنرهای تجسمی و تصویری و امثال اینها ورود ندارم - یعنی یک مستمع عامی هستم - اما در مورد شعر و رمان نه، آدم عامییی نیستم؛ از این آثاری که وجود دارد، زیاد خوانده‌ام. اگر همین الان شما ادبیات شوروی را نگاه کنید، ناگهان میبینید که پرده‌یی وسطش وصل است؛ یعنی حصاری وجود دارد. در دو طرف این حصار، کارهای عظیمی هست و متعلق به دو طرف است؛ اما وقتی شما کار مثلاً «شولوخف»(4) یا «آلکسی تولستوی»(5) را نگاه میکنید، میبینید که طعم دیگری دارد.... ما آثار دوران شصت‌ساله‌ی اخیر را نمیبینید؛ آن یک دوره و یک اثر دیگر است و اصلاً متعلق به جای دیگر است. آن چیزی که نشاندهنده‌ی شخصیت امروز روسیه است، کدام است؟ اثر «شولوخف» و اثر همین «آلکسی تولستوی» و امثال اینهاست. بنابراین، هنرمند هر دوره، آن کسی است که متعلق به آن دوره و ساخته‌وپرداخته‌ی آن دوره و سراینده‌ی آن دوره است؛ والّا آن کسی که از دوره‌ی قبل مانده و به یاد آن دوره قلم میزند، متعلق به این دوره و ادبیات این دوره که نیست.

من اگر بخواهم يك نمونهٔ كامل اين موضوع را برای شما مطرح كنم، بايد از يك رمان نام ببرم. من رمانی به نام «دل سگ» خواندم، كه نويسنده‌اش روسی است. اين رمان، داستانی علمی، تخيلی است و... اين رمان، رمان كوچكی هم هست؛ اما بسيار هم هنرمندانه است. اين رمان در ايران هم ترجمه شده و چاپ گرديده است؛ ولی شماها اسمش را هم نشنيده‌ايد. رمان «دل سگ»، يك رمان ضد انقلابی است كه در حدود سال‌های ۱۹۲۵ يا ۱۹۲۶ - يعنی همان اوايل انقلاب روسيه - نوشته شده و نويسنده‌اش به انقلاب و به بعضی از كارها معترض است و آن‌ها را مسخره كرده است؛ مثل همين كارهايی كه در اين‌جا هم نظيرش را ديده بوديم. اين اثر، اصلاً جزو ادبيات روسيه نيست. اين رمان می‌توانست در دنيا پخش بشود. نمی‌شود گفت كه آن‌جا پشت پردهٔ آهنين بود، يا در زمان استالین بود؛ نه، چرا در دنيا پخش نشد؟ چرا به عنوان يك اثر برجسته در دنيا ظهور پيدا نكرد؛ در حالی كه «دن آرام» در دنيا به عنوان يك اثر برجسته مطرح است - بحث روسيه نيست - و به زبان‌های زندهٔ دنيا هم ترجمه شده است؛ يعنی اثر انقلاب است.

هر چند این کتاب در ایران هم توفیق خاصی نداشته است اما به همت دولت یازدهم و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی! این کتاب به چاپ اول در سال 1392 و چاپ دوم در سال 1393 رسید و در زمره کتب رمان خارجی در نمایشگاه های بین المللی تهران و امروز در نمایشگاه کتاب یزد عرضه شد.
جالب است بدانید در پشت جلد کتاب «دلِ سک» به توقیف بودن آن هم اذعان شده است و هر دو کتاب معرفی شده در این نوشتار یعنی «دلِ سگ»  و «بی شعوری» از یک ناشر عرضه شده است.

انتهای پیام/س*