سرو ابرکوه به نقل از یزدرسا؛ حسن روحانی هرچند شعار اعتدال می‌دهد اما در عمل هیچ‌گاه به آن پایبند نبوده است. به عنوان مثال نوع مواجهه وی با دوره‌های مختلف ریاست جمهوری و دولت‌های مختلف، نشان داده که وی در عمل هیچ اعتقادی به اعتدال ندارد. به طوری که او به صورت افراطی و هیجانی از دولت‌های سازندگی و اصلاحات دفاع می‌کند و طوری در رابطه با این دولت‌ها صحبت می‌کند کأنه در رابطه با کشوری غیر از ایران سخن می‌گوید. اما مواجهه وی با دولت نهم و دهم کاملا با سیاه‌نمایی و تخریب گسترده همراه است.

این در حالی است که تورم 49 درصدی دولت سازندگی و فسادهای اقتصادی دولت اصلاحات مانند استات اویل و شهرام جزایری چیزی نیست که بتوان آن را انکار کرد. لذا آنچه روشن است اینکه، همه‌ی دولت‌ها از ابتدا تا کنون نقاط ضعف و قوتی داشته‌اند و نمی‌توان از دولتی صددرصد دفاع کرد و یا دولتی را صددرصد نفی کرد و این سبک مواجهه با دولت‌‌ها حداقل با اعتدال که شعار روحانی است هیچ سازگاری ندارد!

اما فارغ از آنچه بیان شد، نوع مواجهه حسن روحانی با دولت‌های سازندگی و اصلاحات به مثابه اذعان وی بر یک واقعیت است و آن هم اینکه در طول 28 سال بعد از جنگ، یعنی از سال 68 تا کنون، 20 سال روحانی و همفکران او بر دولت حاکم بوده‌اند. لذا اگر قرار است کسی پاسخگوی شرایط حاکم بر کشور و اوضاع اشتغال و بیکاری و رکود و ... باشد خود جناب روحانی است. در واقع پاسخگویی روحانی به اوضاع کشور منحصر به دوران ریاست جمهوری او در چهار سال اخیر نیست، بلکه او و رفقایش بیش از 20 سال از 28 سال گذشته، دولت را در اختیار داشته‌اند.

این در حالی است که در چهار سال اخیر هم جناب روحانی رئیس‌جمهور این کشور بوده و او نمی‌تواند طوری شعار بدهد که انگار سال 92 است و وی تازه برای ریاست جمهوری کاندیدا شده است! لذا جناب روحانی باید بداند که در اوضاع کنونی او و دولتش باید پاسخگوی عملکردشان باشند و نمی‌توانند از مردم طلبکار باشند.