سرو ابرکوه؛

سخنان رهبر معظم انقلاب در جمع مداحان، به سان آب سردی بود که بر صورت برخی انقلابیون پشیمان فروریخت و چونان سیلی محکمی بر چهره دشمنان قسم خورده‌ای فرودآمد که در آرزوی تعطیلی صنعت دفاعی کشورمان لحظه شماری می‌کنند.

همین چند روز پیش بود که در توئیت منسوب به هاشمی آمده بود «دنیای فردا دنیای گفتمان‌ها است، نه دنیای موشک‌ها» و این ادعای عجیب، موجی از اعتراض‌های بحق دلسوزان نظام و انقلاب را به دنبال داشت. شاید در نگاه نخست سخن آقای هاشمی عادی و بر‌دل‌نشین باشد اما اندکی تامل در واقعیت این سخن و لوازم پیدا و پنهان آن،  هر علاقه‌مند ایران اسلامی و حتی دلسوزان تمامیت ارضی ایران را به واکنش وا‌می‌دارد؛ همچنان‌که واکنش‌های اعتراضی فراگیری رقم خورد.

سخن فوق‌الذکر هاشمی رفسنجانی، خواسته یا ناخواسته این دیدگاه موهوم را دامن می‌زند که تقویت توانمندی‌های نظامی اولویت ندارد و از آن جمله است تقویت و پیشرفت توانایی‌های چشمگیر موشکی ایران. به عبارتی سپاه پاسداران باید فتیله تقویت و بهینه‌سازی موشک‌های غرورآفرین خود را پایین بکشد و در صورت نیاز، از خیر آزمایش‌های موشکی هم بگذرد؛ همان آزمایش‌هایی که رعشه بر اندام دشمنان انداخته و از قضا توانسته است به خوبی نقش بازدارندگی و رعب‌افکنی خود را ایفا کند.

جای تاسف است از یک سو دشمنان قسم خورده می‌کوشند توسعه صنایع موشکی ایران را غیرضروری جلوه دهند و با اقسام شانتاژهای قولی و فعلی مانع از استمرار روند رو به رشد پیشرفت‌های موشکی ایران شوند و از سوی دیگر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با اظهارنظرهایی این‌چنین، خواسته یا ناخواسته بر خواست‌های آنان مهر تایید می‌زند.

ادعای آقای هاشمی در حالی است که از قضا همان قدرت‌های بزرگ تسلیحاتی و همان دولت‌هایی که دم از ضرورت گفت و گو می‌زنند، بیشترین بودجه‌های خود را صرف توسعه صنایع نظامی و موشکی خود کرده و می‌کنند.

وانگهی مگر در همان دوران به اصطلاح گفتگوی تمدن‌ها و علیرغم آن‌همه کرنش در برابر غرب نبود که آمریکائیان، ایران را در لیست محور شرارت قرار دادند و بی‌شرمانه‌ترین اهانت‌ها را به ملتمان روا داشتند؟!

به هر روی، بیان قاطع و انقلابی رهبری مبنی بر خائن دانستن کسانی که آگاهانه دنیای فردا را دنیای مذاکره می‌دانند و نه موشک ، نشان داد که جمهوری اسلامی ایران در سایه پرچمداری فقیه جامع الشرایطی چون سیدعلی خامنه‌ای، با قدرت و صلابت به پیش می رود و جمعی انقلابی یا انقلابی‌نمای پشیمان نمی‌توانند با القاءات عافیت‌طلبانه خود، مسیر حرکت رو به رشد نظام اسلامی – این خون بهای شهیدان گرانقدر- را به ناکجاآباد‌ها سوق دهند.

این که رهبر معظم انقلاب با اشاره به کسانی که دنیای فردا را دنیای مذاکره می دانند و نه موشک تصریح می‌کنند « اگر این حرف... از روی آگاهی باشد خیانت است» نشان می‌دهد واکنش قاطع نیروهای انقلابی در برابر جریان عافیت‌طلب و شخص آقای هاشمی رفسنجانی بخصوص در روزهای اخیر چقدر بجا و بموقع بوده است.

فرمایشات صریح رهبری از یک‌سو مهر تاییدی بر مواضع شخصیت ها و رسانه‌های انقلابی بود و از سوی دیگر نشان داد که چگونه برخی انقلابیون دیروز به دلایل گوناگون از جمله فقدان ژرف‌نگری و بصیرت و ... می‌توانند بر خلاف مصالح مسلّم انقلاب و ملت، قدم بردارند و حتی بدیهیات مسلّم را با سخنان‌ و استدلال‌های به غایت سست و بی پایه خود زیر سؤال برند.

چه کسی باور می‌کرد آقای هاشمی رفسنجانی که زمانی از مؤثرین برجسته در انقلاب بود، این گونه با مواضع خود از جریان اصیل انقلابی فاصله گیرد و سخنان و رویکردهای وی دشمنان انقلاب را به وجد ‌آورد؟! از نامه بدون سلام و والسلامش در سال 88 تا رویکرد معنادارش در فتنه 88 و از نقش آفرینی در وقف کذایی دانشگاه آزاد تا زیر سوال بردن برخورد دستگاه قضائی با فرزند مجرمش و از مواضع آن‌چنانی اش درباره شورای نگهبان تا موضع‌گیری این‌چنینی‌اش درباره توان دفاعی و موشکی‌ کشور.

ای کاش آقای هاشمی رفسنجانی و معدود کسانی که در سطوح تاثیر گذار چونان وی می‌اندیشند، دستکم حرمت سوابق خویش را پاس می داشتند و مواضع خود را پیش از اظهار علنی، در سنجه عقل و شرع و موازین انقلاب به ارزیابی‌ می ‌گذاشتند؛ تا با سخنان بی‌پایه این‌چنینی این گونه بی محابا اندک اعتبار به جا مانده از خود را واگذار نکنند.

نویسنده: نادر کمالی