یزد آوا؛ یزدامروز نوشت: اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور ، در همان ابتدای دولت تدبیر با سیاه نمایی علیه دولت سابق گفته بود «اصلا مدیری در دولت احمدی‌نژاد وجود نداشت که ضعف مدیریتی وجود داشته باشد!»

هر چند جهانگیری بعدترها و در مواجهه با مشکلات، مجبور به انتصاب وزیر همان دولت قبل(رستم قاسمی، وزیر نفت احمدی نژاد) به عنوان مشاور خود شد. هر چند نحوه اعطای سبد کالا به مردم(به عنوان عظیم ترین پروژه دولت تدبیر) به خوبی نشان داد که دولت یازدهم تا چه حد مدیریت و برنامه ریزی بلد است اما بد نیست نگاهی هم به مدیریت مدیران ارشد دولتی در یزد بیاندازیم.

چندی قبل تعدادی از مرغداران یزد با تجمع در مقابل استانداری یزد نسبت به واردات مرغ منجمد شمال که با قیمت بسیار ارزان تر به دست مصرف کنندگان می رسید و کاسبی آن ها را کساد کرده بود اعتراض کردند. گویا مسئولین هم مرعوب جمعیت شده و سیاست ها را تا حدودی تغییر دادند. چرا که ناگهان قیمت مرغ که به هفت هزار تومان هم نمی رسید ناگهان به نه هزار تومان افزایش یافت.

در مساله شکر هم وضعیت استان چندان جالب نیست. شکر مدتی کمیاب و در نتیجه گران شد. مدیر تنظیم بازار جهاد کشاورزی یزد در همین رابطه گفت: «کمبود شکر در سطح شهر و جو روانی که پس از آن ایجاد شد، بر قیمت شکر تأثیر گذاشته و موجب بالا رفتن قیمت آن شده است.» علت هر چه که بود این مسئول وعده داد مردم می توانند شکر را 700 تومان ارزانتر از فروشگاه های بزرگ و تعاونی ها خریداری کنند.

با این وجود مراجعه به فروشگاه های سطح شهر نشان می دهد که بسیاری از این مراکز یا اصلاً شکر ندارند و یا اینکه حاضر به فروش شکر به صورت مجزا نیستند و مقدار محدودی را در قبال خرید اجناس دیگر در اختیار مشتریان خود می گذارند.

جالب اینجاست که زمانی که مردم یزد برای خرید شکر با مشکل مواجه هستند، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان قند و نبات و پولکی اصفهان خبر از انتقال 170 تن شکر از میبد یزد به 220 واحد صنفی اصفهان برای نجات این واحدها از تعطیلی داده است.

البته این بار اولی نیست که مسئولان آسایش یزدی ها را فدای رونق صنعت اصفهان کرده اند. دیگر کسی نیست که ماجرای انتقال آب یزد به فولاد اصفهان و قطعی آب در شهر یزد آن هم در روزهای گرم تابستان را نداند.

غش و ضعف مدیران برای استان های دیگر و بی تفاوتی به منطقه ای که خود مسئولیت آن را به عهده داردند، محل بحث نیست. صحبت از عدم برنامه ریزی و ضعف مدیرت و تبدیل کوچکترین حادثه ای به یک بحران بزرگ است. کافی است نحوه برخورد مدیران دولتی با مشکل تامین اقلام مصرفی اساسی را در این دو نمونه کنار هم بگذارید. مسئولین یک جا با ممانعت از ورود کالا و جای دیگر با صادرات آن باعث به هم خوردن بازار و ایجاد مشکل برای شهروندان شده اند.

نبود مسئولان ارشد و خانواده هایشان در بین عموم جامعه نیز باعث تشدید تصمیم گیری های غلط و عدم رفع مشکلات مردمی شده است.

محمد رضا عدالت/

انتهای پیام/