به گزارش سرو ابرکوه به نقل از عصر فرهنگ، دکتر علی جنتی، وزیر ارشاد دولت در روز خبرنگار از خبرگزاری دولتی ایسنا  بازدید کرد و به گفت و گو با خبرنگاران این خبرگزاری نشست. سخنانی که وی در این گفتگو مطرح کرد به جای آنکه پاسخی به سوالات متعدد در زمینه های عملکرد فرهنگی دولت باشد، سوالات بسیاری را با خود به همراه آورد. سوالاتی که اگر روزی وزیر ارشاد برای پاسخگویی به خبرگزاری هایی غیر از خبرگزاری های منتسب به دولت سر بزند، شاید از ایشان پرسیده شود:

1. وی در این دیدار گفت: ما اعلام کردیم که پای مجوزی که می‌دهیم ایستاده‌ایم و واقعاً هم اینطور بوده است‌. به‌شدت از مجوز‌هایی که برای کنسرت‌ها دادیم حمایت کردیم. منتهی در حوزه کنسرت‌ها مشخص است که آقایان ائمه جمعه در بعضی جاها دخالت می‌کنند و معمولاً در سخنرانی‌ها و خطبه‌های نماز جمعه به این مسئله می‌پردازند، بنابراین سعی ما این است که احساسات دینی مردم را علیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحریک نکنیم، بنابراین ما با حفظ این حساسیت‌ها مجوز صادر می‌کنیم.

اینکه وزیر ارشاد می گوید« سعی ما این است که احساسات دینی مردم را علیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحریک نکنیم » یعنی دین مردم اهمیتی ندارد؟ یعنی احساسات دینی مهم تر از دین مردم است؟ اصلاً از کی «غیرت دینی» تبدیل به «احساسات دینی» شده است؟ آیا باید ائمه جمعه در تمامی خطبه ها بگویند«روحانی مچکریم»؟

2. وزیر ارشاد با اشاره به حاشیه‌های «رستاخیز» و توقف اکران آن گفت: فیلم «رستاخیز» به دلیل اینکه یک فیلم دینی تاریخی است‌، آقایان مراجع بحث‌هایی روی آن دارند و ما هم نمی‌توانستیم نظرات مراجع را نادیده بگیریم. قرار بود این فیلم در ایام عیدفطر اکران شود که ما آن را به تعویق انداختیم، بنابراین مجوزمان را به هیچ وجه لغو نکردیم. این فیلم هم ممکن است مثل بعضی از فیلم‌های دیگر با بعضی از اصلاحات جزئی اکران شود. در آن مقطع زمانی من احساس کردم یک عده عناصری می‌خواهند علیه دولت و فعالیت‌هایش، تظاهراتی را به عنوان دفاع از تاریخ عاشورا راه بی‌اندازند و به دنبال بهانه‌گیری هستند، همان‌طور که شاهد بودید، عده‌ای دو روز در مقابل وزارت ارشاد تظاهرات کردند که خیلی هم آدم‌های مذهبی‌ای نبودند ولی این بهانه‌ای بود برای اینکه با دولت مخالفت کنند بنابراین ما اکران این فیلم را به تعویق انداختیم بخصوص که نمی‌خواستیم جشن هسته‌ای تحت‌شعاع این موضوع قرار بگیرد.

چه خوب است که به نظر مراجع عظام تقلید اهمیت می دهید. ولی آیا مراجع به زمان پخش فیلم انتقاد داشتند یا به محتوای آن؟ آیا اصلاحات جزئی نظر مراجع را تامین می کند؟ چرا باید افراد دلسوز اهل بیت، مخالف دولت تلقی شوند؟ از کجا به عقاید کسانی که در مقابل وزارت ارشاد تجمع کردند، پی بردید؟ اصلاً آیا در جمع آن ها حضور یافته اید؟ فرضا که به جمعشان هم رفته باشید از کجا فهمیدید که مذهبی نیستند؟ چطور به این راحتی در مورد دیگران قضاوت می کنید؟

3. یک مقدار اخلاق حرفه‌ای در حوزه رسانه‌ها در حال خدشه‌دار شدن است و گاهی مطالب و اتهاماتی زده می‌شود و در بیان مطالب تحریف صورت می‌گیرد از جمله دروغ‌گویی، دروغ پروازی و تهمت‌های ناروا زیاد است اما با این حال، دولت خودش روشی در حوزه رسانه‌ها‌ داشته است و سعی کرده که کارها انجام شود.
نسبت غیر مذهبی دادن به منتقدان تهمت ناروا محسوب نمی شود؟

4. در صدور مجوزها فکر می‌کنم که یک حرکت جهشی داشتیم. مجموعاً در طول این دو سال، حدود سه هزار مجوز برای نشریات مکتوب یا الکترونیک صادر کردیم و مجموعا به ششصد، هفتصد نشریهِ الکترونیک مجوز داده‌ایم که نسبت به کل آنچه که در گذشته داشتیم رقم قابل توجهی است.
علی جنتی در ادامه با تاکید بر اعمال شفافیت در صدور مجوزها توضیح داد: کسانی که در خواست صدور مجوز نشریه می‌دهند، می‌توانند هر روز بر روی سایت وزارت ارشاد روند صدور مجوزشان را پیگری بکنند تا متوجه شوند که درخواستشان در چه مرحله‌ای است و چه روزی در هیات نظارت بر مطبوعات مطرح شود و یا نتایج آن چیست؟! همچنین ما اقداماتی را که در هیات نظارت بر مطبوعات انجام می‌شود به‌طور کاملاً شفاف و رسماً اعلام می‌کنیم.

تسهیل صدور مجوز به مطبوعات و رسانه ها اقدام قابل تقدیری است، اما مگر کمیت تنها عامل تاثیر گذار به حساب می آید؟ به چه رسانه هایی مجوز اعطا شده است؟ چرا مجوز رسانه ها مربوط به دوره های گذشته ابطال شد و رسانه ها ملزم به اخذ مجدد مجوز شدند؟ در صدور «شفاف» مجوز  عواملی نظیر نوبت ها، تخصص مدیران مسئول، وابستگی حزبی و جناحی و سوابق آن ها هم رسما اعلام می شود یا به صرفا به اعلام اعطا و یا عدم اعطای مجوز بسنده می شود؟ حال که شفاف و رسمی اعلام می کنید لطفا اعلام کنید بر اساس کدام قانون حق انتشار نشریات از نمایندگان مجلس سلب شده است؟

5. وزیر ارشاد در بخش دیگری از گفت‌وگویش با ایسنا گفت: از آنجا که این دولت عمیقاً به آزادی بیان در چارچوب قانون معتقد است، سعی شده که در آن حدی که در توان ما بوده است از توقیف مطبوعات جلوگیری کنیم، گرچه دولت در داخل هیات نظارت نفوذ زیادی ندارد‌ -از دولت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هست و نماینده‌ی وزارت علوم و بقیه از دستگاه‌های قضایی، مجلس، شورای عالی انقلاب فرهنگی، حوزه علیه و نماینده مطبوعات هستند و دولتی نیستند- اما تلاش ما نمایندگان دولت و حتی آقای دکتر انتظامی (معاون مطبوعاتی) این بوده است حدالامکان از سایر مجازات‌ها استفاده کنیم و به توقیف یا لغو پروانه متوسل نشویم و توقیف تنها به عنوان یک راه حل نهایی، در صورت تخلفات خیلی حاد انجام شود‌.منتهی گاهی رأی اکثریت بر این بوده که نشریه‌ای را توقیف کنند. از سوی دیگر دستگاه قضایی هم مرجعی است که آن هم اجازه دارد هر نوع که می‌خواهد با تخلفات برخی از مطبوعات و نشریات برخورد کند و معمولاً هم به اشد مجازات برخورد می‌کنند، بنابراین بیشتر ما دیده‌ایم که در قوه قضائیه توقیف رخ داده است.در این خصوص مذاکراتی حتی با رئیس قوه قضاییه و سایر مراجع قضایی صورت گرفته است که اجازه بدهند برخورد با تخلفات مطبوعات، در خود هیئت نظارت که یک نهاد تخصصی مربوط به این امر است صورت گیرد و تا اندازه‌ای نیز همکاری آنها جلب شده است و ما الان کمتر شاهد توقیف مطبوعات توسط دستگاه‌های قضایی هستیم.

اگر «ما الان کمتر شاهد توقیف مطبوعات توسط دستگاه‌های قضایی هستیم » آیا نشریه 9 دی هر سه مرتبه با چراغ سبز وزارت ارشاد توقیف شده؟ چه خوب که «دولت عمیقاً به آزادی بیان در چارچوب قانون معتقد است» اما آیا برای تحقق این آزادی کاری هم انجام داده است؟ آیا اخطار متعدد به نشریات منتقد و حتی استفاده از حربه توقیف در راستای همین شعار بوده است؟

6. قانون انتشار و دسترسی آزاد اطلاعات، قانونی است که راه را برای روزنامه نگاران‌، خبرنگاران و خبرگزاری‌ها خیلی باز می کند که بتوانند به‌راحتی با همه‌ی دستگاه‌های دولتی و حتی نهادهای خصوصی که خدمات عمومی می‌دهند، مواجه شوند و اطلاعات کسب کنند آنها نیز موظفند اطلاعات را به صورت شفاف در اختیارشان قرار بدهند.

تا کنون این وظیفه به آن ها گوشزد شده است؟ اگر مدیری از اجرای این قانون سرباز زند، وزارت ارشاد چه حمایتی از خبرنگاران انجام می دهد؟ اگر مدیری به جای ارائه اطلاعات بگوید:«ناراحتی برو شکایت کن!» برخورد شما چه خواهد بود؟ راستی خبرنگاران پیشکش نمایندگان مجلس از جزئیات توافق و مذاکراتی که توسط دستگاه های دولتی انجام شد، اطلاعات شفافی دارند؟!