فاطمه فاتحی یکی از حافظان قرآن در شهرستان ابرکوه است که توفیق یافت در مدت یک سال کل قرآن را حفظ کند هم اکنون در مدرسه حفظ تخصصی سفیران بهشت شهرستان فعالیت دارد؛ وی در رابطه با چگونگی توفیق حفظ قرآن در گفتگو با خبرنگار سرو ابرکوه چنین گفت:

فعالیت های قرآنی من در تیرماه سال 91 از بنیاد فرهنگی قرآن و عترت  امیر المومنین ابرکوه آغاز شد که موفق به حفظ جزء های 29،28 و 30 قرآن کریم شدم. مرداد ماه 92 دوره آزمایشی حفظ یکساله در مدرسه فاطمه الزهرا وابسته به موسسه بیت الاحزان استهبان که اولین مدرسه تخصصی حفظ قرآن بود شروع کردم.
قبل از شروع حفظ، قرآن را با معانی آن مطالعه می کردم و همیشه به دنبال این بودم که بفهمم قرآن برای ما انسان ها چه دارد؛ با اینکه می دانستم قرآن برنامه کامل زندگی است اما می خواستم خودم آن را بخوانم و زیبائی هایش را با تمام وجود لمس کنم، لذا کار معنی و تفسیر قرآن را آغاز کردم و این امر مرا در حفظ یکساله بسیار یاری کرد.
فاتحی در ادامه افزود: حفظ قرآن تنها برای کسانی نیست که به عربی مسلط هستند و کسی نمی تواند بگوید که نمیتوانم قرآن را حفظ کنم؛ چرا که خداوند استعداد حفظ قرآن را به همه بندگانش داده است با این تفاوت که برای افراد مختلف زمان های مختلفی نیز نیاز است، یکی یک سال، یکی دوسال و برخی هم بیشتر.
وی در رابطه با بهترین موقع استفاده از قرآن گفت: قرآن کتاب هدایت بشری است و انسان در لحظه لحظه های زندگی می تواند به آن تمسک جوید، زیرا هر آنچه انسان نیاز دارد در این کتاب وجود دارد. وقتی قرار است قرآن در سینه ها باشد پس زمان مشخصی نمی توان برای تلاوت آن در نظر گرفت. خواندن قرآن در هر زمانی که باشد تأثیر مثبتی بر روح و جسم می گذارد.

رابطه قرآن و درس خواندن
فاتحی اذعان داشت: من در مدت حفظ یکساله، درس نمی خواندم و به نظرم این هم از زیبایی کار حفظ بود که به مدت یکسال از کارهای روزمره عادی فاصله گرفته و به خدا نزدیک تر شویم. اما در مجموع شکی در این نیست که قرآن در کنار درس و مدرسه موفقیت انسان را دوچندان می کند. زمانی که قرآن وارد زندگی انسان می شود، تمامی برنامه ها و ارکان زندگی هدفمند می شود و هیچ گاه فرد با کمبود زمان مواجه نمی شود. یکی از نقاط قوت و قسمت اعظم مدسه حفظ قرآن برنامه ریزی سال حفظی است که برای هر یک دقیقه از وقت قرآن آموزان نیز برنامه ریزی شده است.

خداوند نزدیک است

این حافظ ابرکوهی اظهار داشت: آیه 168 سوره بقره خطاب به پیامبر(ص) می گوید: اگر بندگانم سراغ مرا گرفتند به آنها بگو من نزدیکم. وقتی خدا می گوید من نزدیک هستم پس این تلاش ما بندگان را می طلبد که ما هم خو را به او نزدیک کنیم. بی حجابی ها، سمت ماهواره رفتن ها، دروغ هاو غیبت های و تهمت هایمان، ما را از خداوند دور می کند. اگر در این آیه قدری تأمل کنیم و باور قلبی داشته باشیم که خدا به ما نزدیک است، متقابلا تلاش می کنیم اعمالمان ما را از خدا دور نکند.

بحث از قرآن با یک صلوات ختم می شود
فاطمه فاتحی تصریح کرد: امروزه وقتی جایی صحبت از معنویت و قرآن به میان بیاید با یک صلوات ختمش می کنند. بهتر از مسئولین در برنامه های فرهنگی خود فقط به اردو، مولودی خوانی و عزاداری اکتفا نکنند و در لابلای برنامه هایشان یک آیه قرآن را با معنی آن قرائت کنند. این کار باعث می شود که ذهن آدمی به تدریج به تکاپو بیفتد و در مورد آیه های قرآن بیندیشد. به این ترتیب و قتی افراد با معانی قرآن آشنا شوند خواهند فهمید که قرآن در مورد ساده ترین مسائل زندگی هم برنامه دارد.این ساده ترین و کوچک ترین کاری است که می توان برای خروج قرآن از محجوریت انجام داد.... اما ما حاضر نیستیم که بفهمیم قرآن از ما چه می خواهد، چه برسد به عمل کردن به مفاهیم آن.

آرزو
آرزو دارم قرآن در همه جای دنیا فراگیر شود و از محجوریت خارج شود، چرا که آیات آن بسیار لطیف است و کسی که آن را با دل و جان بخواند حتما لطافتش را حس خواهد کرد.

اولین چیزی که با شندیدن این کلمات در ذهنتان تداعی می شود:
خداوند .....  نزدیک است
امام حسین(ع) ..... کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا
ماهواره ..... زیرکانه به انحراف می کشاند
حضرت فاطمه (س) ..... حضرت مادر
انقلاب ..... امام خمینی (ره)
دنیا و زندگی دنیایی ..... محل جمع آوری توشه برای آخرت
ولایت فقیه .....  امام زمان (عج)
آمریکا ..... مشت های گره خورده مردم ایران
حضرت عباس (ع) ..... تکیه گاه محکم