سرو ابرکوه؛ چندی است که دیگر ابرکوه آن شهر آرام و امن همیشگی نیست.

شهری که روزی تنها دیوار خانه ها حرز محسوب می شد و مردم با خیالی آسوده تنها به بستن درب خانه اکتفا می کردند، فارغ از هر گونه احساس خطر...

باز هم سرقت... باز هم در ابرکوه شاهد این اتفاق ناگوار بودیم.

زوج جوانی از اهالی مسکن مهر که روز گذشته می خواستند به خارج شهر بروند مانند همیشه کلیه موارد امنیتی را رعایت کرده، درها و پنجره ها را بسته، به آن قفل می زنند و با اطمینان از خانه خارج می شوند. اما پس از مراجعت به خانه متوجه می شوند، کلیه طلاها و لپ تاپ شان توسط سارق یا سارقان به سرقت رفته و بلافاصله موضوع را با مأموران نیروی انتظامی در میان می گذارند.

مطمئناً مراجع قضایی و نیروی انتظامی مانند دو سرقت قبلی، سارقان را دستگیر خواهند کرد، اما مردم دیگر با کدامین احساس امنیت باید در این شهر زندگی کنند؟!

چرا ابرکوه که سابقه تدیّن و نیک رفتاربودن مردمانش زبانزد خاص و عام است، جولانگاه سارقان و قاتلان شده است؟!

چه تغییراتی در ابرکوه منجر به چنین اتفاقات ناگواری شده است؟

آیا تبعیدگاه بودن این شهر در وجود ناامنی های اخیر، مزید بر علت می باشد؟

سارقان بومی هستند یا غیربومی؟

راهکار مقابله با این فسادها چیست؟

مردم چه کارهایی باید انجام دهند تا دوباره امنیت به این شهر باز گردد؟

وظیفه مسئولین چیست؟

همه این ها سوالات بی جوابی است که اذهان مردم ابرکوه را مشوش کرده است و منتظر اقدامی مناسب و پاسخی شایسته از سوی مسئولین هستند؟

م.ف