به گزارش سرو ابرکوه به نقل از یزدرسا؛ هر چقدر هم که عکس و مستند و کلیپ از زائران اربعین حسینی ببینی، نمی توانی آن حال و هوا را درک کنی. باور کردنی نیست سه ورز و سه شب از نجف تا کربلا مهمان عراقی ها باشی و اصلاً احساس غربت نکنی!

عشق، ارادت و معرفت مردم عراق به اهل بیت عصمت و طهارت را نمی توان با کلمات به تصویر کشید. اصلاً حس مردمی که بعضاً تمام سال از درآمد ناچیزشان می زنند تا در اربعین از زائران حسینی پذیرایی کنند، را چطور قرار است منتقل کنی؟ باید خودت اربعین پای پیاده به کربلا رفته باشی تا ببینی چطور برای قبول نذری هایشان التماست را می کنند. باید وقتی روی صندلی های کنار مسیر نشستی تا نفسی چاق کنی، پایت را ماساژ داده باشند تا از خجالت آب شوی! باید فقر را در عراق و وضع مردمش دیده باشی تا معنی سخاوت را بفهمی.

باید بدانی کودکی که تنها دارائیش شیشه عطری است که وسط جاده در دست می گیرد و به زائران می کشد، چه روح بزرگی دارد.

باید از ترس ازدحام در حسرت رسیدن به ضریح امام رضا(ع) مانده باشی تا بدانی این حرکت که فردی چندین روز و شاید چندین هفته در راه حرم باشد و وقتی به ضریح رسید با چند فریاد «لبیک یا حسین» و دست کشیدن و بوسیدن آن برود تا بقیه هم توفیق زیارت پیدا کنند، چقدر از خودگذشتگی در خود دارد.

باید در ایران باشی تا بفهمی این همه عشق و ارادت بدون داد و فریاد چقدر دشوار است. این که مردم عراق سخاوتمندانه و برای رضای خدا پذیرایی از زائران اربعین را به عهده می گیرند، اینکه دولت عراق در محاصره داعش با آن همه مشکلات مالی تامین امنیت عاشقان کربلا را در اولویت می گذارد کار کوچکی نیست.

در کشور ما، دولت با همه ادعایی که در مدیریت دارد، بی تدبیری و بی توجهی خود به سفر بیش از یک میلیون زائر حسینی را به اثبات رسانده است. گویا مقدرات در دولت به گونه ای رقم خورده که زیارت اربعین کم رمق تر از سال های گذشته برگزار شود.

ابتدا سومین آزمون استخدامی از 19 شهریور 95 به 28 آبان یعنی دو روز قبل از اربعین موکول شد. یعنی یا هیاتی ها باید قید آزمون استخدامی را بزنند و یا سفر اربعین را فراموش کنند. هر چند با بالا گرفتن اعتراضات دولت ناچار شد چند روزی این آزمون را زودتر برگزار کند، اما باز هم دردی از زائران اربعین دوا نکرد.

سنگ اندازی ها و کاسب کاری ها به همین جا محدود نمی شود. نرخ‌ پرواز عتبات عالیات در آستانه اربعین ۳۰درصد گران می شود. زائران مجبورند برای سفر به عراق بیش از 20 هزار تومان هزینه اضافی برای بیمه اجباری بپردازند. روادید بسیاری از استان ها برای صدور باید به استان های دیگر ارسال شود و این یعنی هزینه اضافی! پرداخت هزینه برای ماندن اتومبیل زائران در مرز آن هم زیر نور آفتاب را هم که اضافه کنیم مشخص می شود برخی مسئولان تا چه حد کوته بین و کوته فکر هستند.

پیاده روی اربعین جدا از سفارش معصومین و اجر معنوی آن پیام های روشنی با خود به همراه دارد. اولاً این تجمع عظیم انسانی نگاه های پرسشگر بسیاری را در سرتاسر جهان به خود معطوف می کند که خود فرصتی است برای معرفی نهضت حسینی، اسلام و تشیع به جهانیان.

ثانیاً؛ پیاده روی اربعین پیوند قلوب دو ملت شیعه، برادر و همسایه است که سال ها به تحریک آمریکا و آتش افروزی غرب با هم درگیر بودند، هر هزینه ای که دولت ها برای این اجتماع عظیم صرف کنند، هزینه در راه صلح دو ملت است.

ثالثاً؛ پیاده روی اربعین تمرین قیام و ظهور منتقم خون اباعبدالله(ع) است. اینکه مردمی حاصل دسترنج خود را صرف هدفی مقدس کنند، اینکه مردمی علی رغم خطرات بسیار برای رضای خدا از شهر و دیار خود راهی شوند، اگر تمرین اطاعت و قیام در رکاب حجه ابن الحسن (عج) نیست، پس چیست؟

اگر دولتمردان می خواستند به شیوه عزادارن واقعی اباعبدالله(ع) و منتظران حقیقی امام عصر(عج) اقدام کنند علی القاعده به جای این کاسب کاری ها و تحمیل هزینه های گزاف بر زائران اربعین باید به فکر تسهیل رفت و آمد آن ها از طریق پائین آوردن نرخ بلیت وسایل نقلیه، افزایش واگن قطارهای مسافربری به مقصد استان های مقصد، افزایش نیروهای امدادی و انتظامی در مسیرهای منتهی به مرز، ارائه تسهیلات به زائران و ... می شدند.

افسوس که کاسب کاری جایی برای نگاه عمیق و استراتژیک به مسائل باقی نگذاشته است.

م. کشاورز